บทที่ 23 คนหน้าเหมือน

นาทีนี้ทั้งคู่ไม่อาจหักห้ามความกระสันรัญจวนที่จะควบคุมเสียงแห่งการร่วมรักไว้ได้อีกต่อไป

เมื่อความวาบหวามลามไล่ไปทั่วเนินเนื้อที่สอดใส่กันอยู่กระจายแผ่ความเสียวสยิวออกไปทั่วทุกอณูประสาทสัมผัส

“อาาาห์ๆๆๆ...ชมพู่จ๋าา พี่หรั่งจะไม่ไหวแล้ว! ขอทำแรงๆนะ!”

หรั่งจับขาของชมพู่หนีบเข้าหากันแล้วดันขึ้นไปจนชิดเน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ