บทที่ 47 ร่างกายผมต้องการเอื้อย

ผ่านมาตั้งหนึ่งรอบปีนักษัตร แต่ใต้หล้ายังหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้ เธออดสงสัยไม่ได้จริง ๆ  เขาป่วยทางจิตหรือเปล่าเนี่ย ???

“น้องหล้ารู้จักที่อยู่ของพี่ได้ยังไง”

ขนิษฐาเอ่ยถาม หลังจากเชิญชายหนุ่มเข้ามานั่งคุยกันในห้องรับแขก

“คุณแม่ของเอื้อยเป็นคนบอก ทำไมเอื้อยมองผมแบบนั้น”

“แหม... ก็หล้าหล่อขนาดนี้ พี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ