บทที่ 48: *”... วางไว้บนเธอเมื่อเกิด“*

ถ้าสายตาสามารถฆ่าได้ ตอนนี้คงมีหมาป่าของสภานอนตายอยู่ตรงนี้แล้ว ดาเรียนบีบเซเรนิตี้ให้ชิดเข้ามาใกล้เขา เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรโง่ๆ เช่นกระโดดข้ามโต๊ะไปฉีกคอหมาป่าที่ทำอะไรบางอย่างกับครอบครัวของเขา

แรนคินนั่งอยู่ในเก้าอี้ของเขาและสาปแช่งมิคาอิล วินด์สตอร์ม อย่างรุนแรงในใจที่ได้จัดหางานเอกสารที่จำเป็นให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ