บทที่ 270

“ยืนเหม่ออะไรอยู่ กินข้าวสิ” ฉินอี่โม่เห็นเธอยืนนิ่งไม่ขยับ ก็เอ่ยขึ้นอย่างสบายๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เหยียนซีรู้สึกว่าการกินข้าวเป็นเรื่องที่ยากลำบาก

เพราะในใจเต็มไปด้วยเรื่องกังวล ความเร็วในการกินของเธอจึงช้าลงไปด้วย

ฉินอี่โม่มองกับข้าวสองสามอย่างที่เขาคิดว่ารสชาติไม่เลว แล้วเหลือบตามองพลางถามว่า “ไม...