บทที่ 343

เนี่ยเหยียนเซินชะงักไปครู่หนึ่ง

สมองของเขายังประมวลผลไม่ทัน เลือดที่มือก็ยังไหลไม่หยุด: “คุณ...เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?”

“คราวหน้าไม่ต้องหั่นแล้วนะ” เหยียนซีรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “เดี๋ยวจะมีคนทำอาหารมาส่งให้ ทั้งสามมื้อคุณไม่ต้องเป็นห่วง”

“เมื่อกี้คุณว่าผมโง่ใช่ไหม” เนี่ยเหยียนเซินดื้อรั้นที่จะเอาคำตอบ

...