บทที่ 393

ราวๆ สามทุ่ม เนี่ยเหยียนเซินกับเฉิงอวี๋ก็มาถึง

ท่าทางของเนี่ยเหยียนเซินดูไม่ค่อยสดใสเหมือนเคย ใบหน้าที่หล่อเหลาอย่างยิ่งนั้นก็ดูซีดเซียวราวกับคนป่วย

“คุณเหยียน ผมจะไปเก็บกระเป๋าให้เจ้านาย พวกคุณคุยกันตามสบายเลยนะครับ” เฉิงอวี๋รู้ว่าเจ้านายของตนมีเรื่องจะคุยกับเหยียนซี จึงไม่คิดจะอยู่ขวางหูขวางตา

เหย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ