บทที่ 482

เนี่ยเหยียนเซินขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาที่มองไปยังคุณเนี่ยเต็มไปด้วยความประหลาดใจและไม่เข้าใจ

ราวกับไม่คาดคิดว่าประโยคนี้จะออกมาจากปากของพ่อตัวเอง

"อย่ามองฉันแบบนั้น" คุณเนี่ยยังคงพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจเหมือนเดิม "ลบความทรงจำของแกเพื่อให้แกกลับมาเป็นปกติ คุณนายของฉันจะได้เป็นห่วงแกน้อยลงหน่อย"

"พ่อลบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ