บทที่ 41: เงาแห่งการควบคุม

โนอาห์ไม่ได้นอนมาสามคืนแล้ว ผ้าปูที่นอนบิดพันรอบขาราวกับเครื่องพันธนาการ ชุ่มเหงื่อทั้งที่อากาศเย็นยะเยือกพัดเข้ามาจากหน้าต่างที่แง้มไว้ ทุกครั้งที่หลับตา เขาจะเห็นใบหน้าของเอเดรียน ไม่ใช่ใบหน้าที่ดูดีไร้ที่ติต่อหน้าสาธารณชน แต่เป็นประกายตาที่เขาเห็นเป็นการส่วนตัวบ่อยครั้งเกินไป แววตาที่บอกว่า ‘ฉันเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ