บทที่ 75: พื้นที่ใช้ร่วมกัน

โนอาห์

เราสี่คนนั่งอยู่ในความเงียบงันอันนุ่มนวลซึ่งไม่ได้เต็มไปด้วยความหวาดระแวงอีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นความรู้สึกแปลกหน้าไม่คุ้นเคย คาเฟ่เล็กๆ ที่ไซลาสเลือกให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสถานที่ปลอดภัยและเป็นกลาง แสงไฟสลัว โต๊ะแต่ละตัวตั้งห่างกันพอที่จะไม่มีใครแอบฟังได้ อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมกรุ่นของเมล็ดกาแ...