บทที่ 48 ตอนที่ 48

“ไม่ไหวแล้วหนู…”

เสียงแหบพร่าเกือบจะวิงวอน ร้องห้ามคล้ายจะให้เธอหยุด แต่แล้วมือใหญ่ของเขาก็สอดรั้งไปที่เอวอ้อนแอ้น รั้งบั้นท้ายกลมกลึงของเธออย่างแรง บอกเป็นนัยว่าให้เธอลุกขึ้นนั่งสลับกัน เขาเป็นฝ่ายเอนกายลงไปนอนแผ่หลาแทนที่เธอ

เห็นดังนั้นหญิงสาวจึงไม่รอช้า เธอปลดเปลื้องปมผ้าขนหนูที่ขมวดเอาไว้หลวมๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ