บทที่ 85 ตอนที่ 85

ปราศจากตัวอักษร หันมากอดกันแน่นกับป้านิ่มที่สะอึกสะอื้นจนตัวโยนไม่ต่างกัน

“คุณอรไปดีแล้วค่ะหนูพิมพ์”

ป้านิ่มปลอบ

“ฮือๆ... พี่อรทิ้งพิมพ์ไปแล้วจริงๆ หรือนี่ ฮือๆ”

พิมพ์ลดายกหลังมือขึ้นปาดน้ำตา ก้อนความเศร้าเคลื่อนขึ้นมาเจ็บจุก แน่นไปทั้งลำคอ หยาดน้ำตากลมเกลี้ยงกลิ้งลงมาอาบนวลแก้ม เสียงสะอื้นตามมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ