บทที่ 42 42

42

หลังจากที่เจ้าของห้องนอนเดินออกไปจากห้อง ไม่นานนักคนที่นอนหลับบนเตียงก็เริ่มขยับตัว เปลือกตาบางค่อยๆ ลืมอย่างเกียจคร้าน พลิกกายหนีแสงแดดที่สาดส่องเข้าตา แล้วรู้สึกปวดตามร่างกายไปทุกสัดส่วน ตอกย้ำความดิบเถื่อนของเขาได้เป็นอย่างดี ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝัน

ค่ำคืนที่ผ่านมาเธอต้องแบกรับความ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ