บทที่ 94 ของขมต้องกินเป็นยา

เนตรดารายิ้มโอบรอบเอวของพ่อและแม่ไว้คนละข้างโดยมีเธออยู่ตรงกลาง พ่อกับแม่จดจำสิ่งที่เธอชอบได้เสมอ ไม่ว่าจะกี่เดือนกี่ปีผ่านไป แม่ก็ยังรู้เสมอว่าเธอชอบกินหรือไม่ชอบกินอะไร แต่อาการพะอืดพะอมในทันทีที่ได้กลิ่นน้ำพริกกะปิกับชะอมทอดไข่ก็ทำให้เธอต้องควานหยิบกระปุกพลาสติกใส่มะนาวฝานที่นางฟ้าให้มาทันที

“อึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ