บทที่ 36 จะคอยหวังพึ่งผู้อื่นได้อย่างไร

“เจ้าได้ยินชัดแล้ว” เคอหลิ่งหลินถอนหายใจเบาๆ

“แต่ข้าอยากพบองครักษ์ของเขามากกว่า”

“คุณหนูจะพบคนผู้นั้นทำไมเจ้าคะ”

“ข้ามีเรื่องต้องสอบถามเขา” แล้วนางก็หุบปากลง เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองพลั้งปากพูดมากเกินไป “เจ้านี่ช่างซักข้าเหมือนท่านแม่เสียจริง”

“ก็จริงนี่เจ้าคะ ท่านจะไปพบชายหน้าตาโ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ