บทที่ 40 นักฆ่าหนุ่มรุกไล่ลากลิ้นร้อนฉ่า
“อื้อ ข้าเชื่อ”
ริมฝีปากแดงสดยะยิ้มอย่างยั่วเย้าก่อนเอ่ยต่อว่า
“และข้ารับรองว่าท่านจะอยู่อย่างสุขสบาย ต่อไปนี้ท่านไม่ใช่นักฆ่า แต่คือองครักษ์ฮองเฮาผู้มีนามว่า –หลี่เจี๋ย- “
“หลี่เจี๋ย”
ปากหนาทวนชื่อตนเองที่เพิ่งได้รับ
“หลี่เจี๋ย องครักษ์แห่งข้า บัดนี้เจ้าไม่ใช่นักข้า เสื้อของเจ้าก็ต้องไม่ใช่สี...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 “หอมู่ตาน” เต็มไปด้วยบรรดาอิสตรีรูปงาม
2. บทที่ 2 มังกรพ่นน้ำเข้าเต็ม
3. บทที่ 3 มารยานางโลม
4. บทที่ 4 สวรรค์ชั้นนี้เขาจะจูงมือหล่อนขึ้นไปทีละขั้น... ทีละขั้น
5. บทที่ 5 “คุณชาย.. อย่าแกล้งสิ คริ คริ”
6. บทที่ 6 “ตะ ใต้เท้า ข้าน้อยอยากไปเมืองหลวง”
7. บทที่ 7 ดรุณีป่า
8. บทที่ 8 “โอ้วววว อ่า สุดแล้วววววว”
9. บทที่ 9 เหมยกุ้ย ที่แปลว่า ดอกกุหลาบ
10. บทที่ 10 ยาปลุกสวาท
11. บทที่ 11 1 สตรี 3 บุรุษ
12. บทที่ 12 กระหน่ำถี่ๆ
13. บทที่ 13 ข้าจะให้รางวัลเจ้า
14. บทที่ 14 “ข้าอยากกินเจ้ามากกว่า”
15. บทที่ 15 ข้าจะระเบิดแล้ว แรงขึ้นอีก แรงขึ้น เร็วขึ้น อร้ากกกก
16. บทที่ 16 “ฮะ! อะไรนะ! ข้ารึบอกว่าจะพาเจ้าไปเมืองหลวง?”
17. บทที่ 17 “ข้าไม่ได้ล้อเล่น”
18. บทที่ 18 ฐานะบุตรบุญธรรม
19. บทที่ 19 ขี่ม้าควบนาง
20. บทที่ 20 “อะ อย่า ข้าเป็นนางคณิกาที่น่ารังเกียจ มิใช่รึ อื้อ”
21. บทที่ 21 ทั้งสด ทั้งแน่น อย่างกับสาวบริสุทธิ์
22. บทที่ 22 “ยอดหญิง มือเจ้าช่างซุกซนยิ่งนัก”
23. บทที่ 23 ค่อย ๆ บด ค่อย ๆ เคล้น ค่อย ๆ คลึง
24. บทที่ 24 เคล็ดลับความงาม
25. บทที่ 25 ขึ้นสวรรค์อีกครา
26. บทที่ 26 พิษมังกรสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูด
27. บทที่ 27 อ่อยฮ่องเต้
28. บทที่ 28 ไม่แพ้บุรุษหนุ่ม
29. บทที่ 29 ฮือ ๆ ข้าอยากตาย! ข้ามันน่ารังเกียจ!
30. บทที่ 30 อะ องค์ชาย ขะ ข้าไม่ไหวแล้ววววว อร้ายยย
31. บทที่ 31 แม้ข้าจะมีชายาสักกี่คน แต่เจ้าเป็นหญิงที่ทำให้ข้ามีความสุขที่สุด
32. บทที่ 32 ข้าจะปลิดลมหายใจเจ้าสะ!
33. บทที่ 33 ท่านฆ่าสวาทได้เก่งจริง ๆ
34. บทที่ 34 ข้าคิดถึงเจ้าใจจะขาดอยู่แล้ว
35. บทที่ 35 ดูสิใครหน้าไหนจะบังอาจรังแกเจ้าได้อีก!
36. บทที่ 36 คนต่อไปอย่าเอาบัณฑิตซื่อบื้อแบบนี้มาให้ข้าอีกนะ! เสียอารมณ์!
37. บทที่ 37 “ซี้ดดดด อ่า เนื้อนิ่มละเอียดของเจ้าที่ข้าไม่อาจลืม”
38. บทที่ 38 คิดถึงแทบขาดใจ
39. บทที่ 39 ดอกไม้ ดอกนี้มิอาจให้ผู้ใดครอบครองเพียงผู้เดียว
40. บทที่ 40 นักฆ่าหนุ่มรุกไล่ลากลิ้นร้อนฉ่า
41. บทที่ 41 รีดน้ำออกมาจนหมด
42. บทที่ 42 จะใส่ไปใย เพราะเดี๋ยวอีกไม่นาน มันก็ถูกข้ากระชากทิ้งอยู่ดี
43. บทที่ 43 สตรีผู้นี้เป็นอันตรายต่อบุรุษยิ่งนัก!
44. บทที่ 44 เจ้ากล้าดีอย่างไร ถึงได้ย่ำยีหัวใจข้าได้ถึงเพียงนี้!
45. บทที่ 45 กลลวง
46. บทที่ 46 คิดบัญชีแค้น
47. บทที่ 47 เจ้ามันคือฆ่าตกร!
48. บทที่ 48 คำยั่วยุของพระชายา
49. บทที่ 49 ครอบครองกายนางอย่างดุดัน
50. บทที่ 50 ความซ่านกระสันอันเร่าร้อนที่สุดในชีวิต
51. บทที่ 51 องค์จักรพรรดินี
52. บทที่ 52 แม่ทัพใหญ่
53. บทที่ 53 “อ่า ข้าแทบจะคลั่งตายอยู่แล้วสาวน้อย ให้ข้ากินเจ้าเถอะ!”
54. บทที่ 54 ทั้งขบ เม้ม ดูด ดื่ม ดุดัน ดิบ เถื่อนด้วยความกระหาย
55. บทที่ 55 ดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำ
56. บทที่ 56 รีดพิษออกเป็นจังหวะ ตุบ! ตุบ!
57. บทที่ 57 ตอนจบ
58. บทที่ 58 เรื่องพิเศษ1 *องค์หญิงร้ายเดียงสา*
59. บทที่ 59 “อ๊า... ซี้ด ทะ ท่านหมอทำอะไร"
60. บทที่ 60 “ทนหน่อย... เดี๋ยวจะไม่เจ็บแล้ว”
61. บทที่ 61 ดูดเลือดพิษออกให้แม่ทัพหนุ่ม
62. บทที่ 62 ถึงเวลาที่นางจะทวงคืนทุกสิ่งแล้ว
63. บทที่ 63 “อา.... เสด็จพี่ ดีจังเลยเพคะ อูยส์...อา”
64. บทที่ 64 “ไม่เพคะ กรี๊ดดด ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
65. บทที่ 65 “นังงูพิษตายเสียเถอะ !”
66. บทที่ 66 จบเรื่องพิเศษ 1
67. บทที่ 67 เรื่องพิเศษ 2 *สตรีสวนแตง*
68. บทที่ 68 จีบแม่ค้า
69. บทที่ 69 “ลองกินแบบนี้ จะอร่อยราวกับได้ขึ้นสวรรค์เลยทีเดียว”
70. บทที่ 70 ถูกโจรดักโจมตี
71. บทที่ 71 กลิ่นกายของนางหอมกรุ่นเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์
72. บทที่ 72 ท่านเป็นโจรกระทำความผิดร้ายแรงหรือ
73. บทที่ 73 แผนกำจัดนาง
74. บทที่ 74 “พระสนมเจินเจิน.... น้ำหวานท่านอร่อยมาก...”
75. บทที่ 75 จบบริบูรณ์
ย่อ
ขยาย
