บทที่ 52 ม่านรักพรางใจ บทที่ 12

“ฉันเรียกเธอด้วยน้ำเสียงปกติ เธอหันมองที่ไหน นั่งเหม่ออยู่ได้ ใจลอยไปถึงไหน อย่าบอกนะว่านึกถึงผู้ชายน่ะ ใครมันเป็นใคร ไหนบอกมาสิ” พูดเองเออเอง หัวเสียเอง

“ฉันคิดถึงลูก ไม่งั้นขอคุณมาหาลูกหรอก” อารมณ์คนถามดีขึ้นมาก

“แล้วไป อย่าให้รู้นะว่า คิดถึงผู้ชายอื่นน่ะ ถ้ารู้คางเหลืองคาเตียงแน่” ชญานันท์ไม่ได...