บทที่ 8 ภาคนิยาย - 8
เซี่ยซูเจี๋ยเชื่ออย่างสนิทใจว่าอู๋ไทเฮาต้องทำได้อย่างแน่นอน เพราะพระนางเป็นถึงผู้อาวุโสของวังหลวง ทั้งฮ่องเต้และฮองเฮาก็ต้องให้ความเคารพเกรงใจ เห็นทีว่าคราวนี้หนทางการได้เข้าพิธีอภิเษกกับองค์รัชทายาทจะต้องราบรื่นอย่างแน่นอน
ด้วยเพราะเรื่องทั้งหมดเป็นคำสั่งของพระมารดา อีกทั้งการแต่งงาน
ครั้งนี้คือการอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์ทั้งสองแคว้น เว่ยเลี่ยงหรงไม่มีทางปฏิเสธการรับเฟิ่งซีอวิ๋น นางปีศาจจิ้งจอกร้ายกาจมาเป็นพระชายาเอกได้แม้ว่าเขาจะอยากรับเซี่ยซูเจี๋ยที่งดงามและอ่อนหวานกว่ามาเป็นพระชายาเอกแทนที่เฟิ่งซีอวิ๋นก็ตาม แต่อย่างน้อยการที่เขายอมแต่งงานกับเฟิ่งซีอวิ๋น ก็ทำให้เขาสามารถรับเซี่ยซูเจี๋ยเข้ามาอยู่เคียงกายได้ แม้จะไม่ได้อยู่ในฐานะพระชายารองก็ตาม
การจัดพิธีอภิเษกสมรสดำเนินไปท่ามกลางบรรยากาศอันอึมครึม ‘จูซงเว่ย’ ซึ่งเป็นสหายสนิทของเฟิ่งซีอวิ๋นได้เดินทางมาร่วมแสดงความยินดีถึงจวนของอีกฝ่าย เนื่องจากในงานพระราชพิธีที่วังหลวงแคว้นเว่ยเขาไม่สามารถเดินทางไปได้ และที่สำคัญในงานเลี้ยงนั้นเป็นสถานที่ของพวกขุนนางชนชั้นสูง พวกพ่อค้าคหบดีและประชาชนทั่วไปจึงไม่สามารถเข้าไปภายในวังได้
“ของแสดงความยินดีจากข้า ก่อนที่เจ้าจะเดินทางไปแคว้นเว่ย” จูซงเว่ย ยื่นของสำคัญสำหรับตนให้กับนาง สำหรับพ่อค้ารายใหญ่ของแคว้นมู่อย่างเขาแล้ว การหาสิ่งของหายากนั้นมิใช่เรื่องยาก แต่การหาสิ่งของที่เหมาะสมกับผู้รับนั้นยากยิ่งกว่า ยิ่งอีกฝ่ายมีฐานะเป็นถึงจวิ้นจู่แห่งราชวงศ์หม่า อีกทั้งหลังจากผ่านพิธีอภิเษกสมรสคืนนี้ไปนางก็จะกลายเป็นพระชายารัชทายาทแห่งแคว้นเว่ยแล้ว ดังนั้นการหาของขวัญที่เหมาะสมกับนางนั้นย่อมยากยิ่ง
เฟิ่งซีอวิ๋นเปิดกล่องไม้ใบเล็กกระทัดรัด ด้านในนี้คือกำไลไข่มุกที่มีราคาแพงเป็นอย่างมาก
“นี่มันกำไลไข่มุกมิใช่รึ?” นางยิ้มบางๆ พลางถามจูซงเว่ยด้วยความสงสัย จมูกเรียวได้กลิ่นความหอมที่โชยออกมาจากเม็ดไข่มุกบนกำไล นางอดใจไม่ไหวหมายจะก้มลงสูดดมความหอมของเม็ดไข่มุกนี้สักครา แต่ทว่าจูซงเว่ยกลับปรามเอาไว้ก่อน
“เดี๋ยวๆ ก่อนสิท่านหญิง ข้าว่าท่านเอาไว้สวมใส่ทีหลังจะดีกว่า” พ่อค้าหนุ่มท้วงติงเอาไว้ แต่มีหรือที่เฟิ่งซีอวิ๋นจะสนใจคำเตือนนี้
เฟิ่งซีอวิ๋นยิ้มบางๆ “เรื่องอะไรที่จะต้องใส่ทีหลัง ของดีมีราคาและหายากในแผ่นดินจงหยวนนี้ ข้าต้องใส่ในงานที่สำคัญที่สุดในชีวิตข้า วันนี้เองเซี่ยซูเจี๋ยก็เข้าพิธีอภิเษกในฐานะพระสนมเอกเหมือนกัน แม้ว่าตนเองจะอภิเษกเข้าไปในฐานะพระชายารัชทายาท แต่การมีอยู่ของสตรีอีกคนนั่นก็นับว่าเป็นอุปสรรคชิ้นใหญ่ของเฟิ่งซีอวิ๋นเช่นกัน การมีอยู่ของเซี่ยซูเจี๋ยจะทำให้ตำแหน่งฮองเฮาที่นางหมายปองเอาไว้สั่นคลอน
พระราชพิธีเริ่มต้นด้วยดี ขบวนเจ้าบ่าวจากแคว้นเว่ยเดินทางมาถึงหน้าวังหลวงของแคว้นมู่ เฟิ่งซีอวิ๋นเดินออกมาจากวังพร้อมกับเสด็จลุงฮ่องเต้ของตน หญิงสาวสวมภัสตราภรณ์หงส์สีชาดสยายปีกเมฆา ใบหน้างดงามของนางถูกปกคลุมด้วยผ้าสีแดงทับหนึ่งชั้น ริมฝีปากแต้มชาดสีแดงสดยกยิ้มขึ้นอย่างพึงใจ แม้ว่าการเดินทางตามขบวนเจ้าบ่าวไปแคว้นเว่ยคราวนี้จะมีเซี่ยซูเจี๋ยนั่งเกี้ยวตามขบวนมาด้วย แต่สำหรับเฟิ่งซีอวิ๋น ขอเพียงนางได้เป็นพระชายาเอกอย่างเต็มตัว เซี่ยซูเจี๋ยจะถูกนางกำจัดทันที!
ส่วนอู๋ไทเฮา...หญิงชราผู้นี้ในฐานะที่บังอาจมาลบหลู่วงศ์ตระกูลของนาง นางจะทำให้อีกฝ่ายไม่ตายดี!
อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น ทุกอย่างจะตกอยู่ในกำมือของนางและแคว้นมู่!
หญิงสาวเลิกผ้าม่านของรถม้าขึ้นเล็กน้อย นางมองเห็นเว่ยเลี่ยงหรงผู้สง่างามกำลังควบอาชาในฐานะเจ้าบ่าวของนาง ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อมองยังขบวนของนาง ก่อนที่เขาจะควบอาชาไปยังขบวนเจ้าสาวด้านหลังสุดซึ่งเป็นขบวนของเซี่ยซูเจี๋ย!
พี่สาวต่ำศักดิ์มีดีอะไร ทำไมถึงมีแต่คนมองตัวตนที่แท้จริงไม่ออก!
ใบหน้าหล่อเหลาที่บึ้งตึงมาตลอดทาง บัดนี้กลับเผยรอยยิ้มอันอบอุ่นออกมาแตกต่างจากคราวที่อยู่ใกล้กับขบวนของนางอย่างสิ้นเชิง เฟิ่งซีอวิ๋นหันหน้ากลับเข้ามาในเกี้ยวของตนอย่างไม่สบอารมณ์ เซี่ยซูเจี๋ย! เจ้าใช้ความดีของเจ้าแย่งทุกสิ่งที่ข้าอยากได้ไป ข้าจะไม่มีวันให้เจ้าสมปรารถนาเด็ดขาด!
“เสี่ยวเฉียว!” เฟิ่งซีอวิ๋นเรียกสาวใช้ของตนเองเสียงเขียว ใบหน้างดงามแม้จะมีผ้าม่านสีแดงปกคลุมอยู่ แต่ทว่าไม่อาจบดบังประกายโทสะของผู้สวมใส่ได้
“พ...เพคะพระชายา” เสี่ยวเฉียวเปลี่ยนสรรพนามเรียกอีกฝ่ายทันที นางก้มหน้างุดด้วยความหวาดกลัวกับประกายอำมหิตที่อบอวลรายรอบ
เฟิ่งซีอวิ๋นโยนห่อยาชนิดหนึ่งให้กับเสี่ยวเฉียว นางกำนัลสาวที่เดินอยู่ข้างๆ เกี้ยวเจ้าสาวรับห่อยานั้นมาด้วยความตกใจ
“พรุ่งนี้จะต้องไม่มีเซี่ยซูเจี๋ย และคืนนี้ข้าต้องได้เข้าหอกับรัชทายาทโดยไม่มีอะไรมาขัดขวาง!” เฟิ่งซีอวิ๋นเอ่ยด้วยน้ำเสียงต่ำ สายตาของนางบัดนี้เต็มไปด้วยประกายแห่งความอำมหิตที่สะท้อนออกมา
เสี่ยวเฉียวรู้ดีว่ายาพิษชนิดนี้คือสิ่งใด ‘ยาพิษสลายลมปราณ’ ซึ่งยาพิษชนิดนี้หาได้ยากยิ่งส่วนประกอบหลักของพิษนี้คืองูจงอาง จ้าวแห่งอสรพิษที่สามารถคร่าชีวิตผู้อื่นได้ในทันที นางกำนัลสาวรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเป็นอย่างยิ่งแต่นี่เกี่ยวข้องกับอนาคตของผู้เป็นนาย หากเซี่ยซูเจี๋ยแย่งชิงความโปรดปรานจนกลายเป็นพระชายาเอกขึ้นมา ตำแหน่งฮองเฮาที่พระชายาของนางหมายปองก็แทบจะหมดโอกาส
“เพคะ” เสี่ยวเฉียวน้อมรับคำสั่ง
