บทที่ 46 บทที่ 46

“ขอโทษค่ะ กานไม่ทันได้ดูว่าคุณหยุดเดิน” กานดาวดีละล่ำละลักบอกชายหนุ่ม

“ไม่เป็นไร” ธาวินหันมาบอก ก่อนจะหันกลับไปซ่อนรอยยิ้มเอาไว้บนใบหน้า เขาไม่คิดว่าหล่อนจะเดินชน ที่หยุดเพราะจะหันไปมองว่าตามเขาทันหรือเปล่า เพราะธาวินเป็นคนเดินเร็ว แต่เรือนร่างนุ่มนิ่มก็ชนเขาเข้าอย่างจัง และรับรู้ถึงควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ