บทที่ 12 สารภาพรัก
เท้าที่หยุดนิ่ง หันกลับมามองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของตัวเอง สายตาคมเข้มมองด้วยแววตาอ่อนโยนเหลือเกิน
" ความสัมพันธ์ของดิฉัน กับคุณภัทรกร จะเป็นอะไรกัน คุณเป็นใคร ทำไมถึงเสียมารยาทมาถามดิฉันแบบนี้ คุณจอมทัพอาจจะมั่นใจในตัวเอง ในสิ่งที่คุณมี และคาดหวังว่า ถ้าจีบใครคงไม่พลาด แต่ดิฉันขอยืนยันอย่างหนักแน่นอีกครั้ง ดิฉันไม่มีวันจะคิดอะไรกับคุณ"
" คุณชอบภัทรกร คุณรักบอสของคุณ ทำไมถึงไม่บอกเค้า "
เสียงดุบอกด้วยความโมโห เธอกำลังเล่นกับความรู้สึกผู้ชายอยู่ ภัทรกรชอบเธอ แถมพร้อมจะยอมเป็นลูกไก่ในกำมือด้วยซ้ำ แต่กลับเป็นเธอ ที่พยายามจะระมัดระวังความสัมพันธ์กับบอสหนุ่มอยู่
" ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้ สักวันคุณจะเสียคุณภัทรกรไป "
เลขาสาวหยุดเดินสงบสติอารมณ์แล้วมองที่ท้องฟ้าก่อนจะกระพริบตาถี่ๆ เค้าเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาว่าเธอ เธอไม่ได้เล่นกับหัวใจใคร แต่เธอกลัว กลัวว่าถ้ามีความรัก เธอจะเจ็บหนักจนตายเหมือนแม่ แม่ที่รักพ่อ เทิดทูนพ่อมาตลอด แต่ก็ต้องผิดหวังอย่างที่สุด เมื่อพ่อ รักคนอื่น นอกใจแม่ของเธอ
การทำงานนอกสถานที่จบลงหลังจากมื้ออาหารเที่ยงค่อนไปถึงบ่ายเรียบร้อย ใบหน้าของเจ้าภาพเคร่งขรึมจนบอกอาการไม่ถูกหลังจากที่ได้ยินเสียงไม่เบานักดังออกมาระหว่าง นายใหญ่ของไทยแมนสตีลมีปากเสียงกับเลขาสาวของพีเคอิเล็คทรอนิกส์
" ขอบคุณสำหรับวันนี้ที่มาเยี่ยมชมโรงงานของเรานะครับ ผมดีใจที่ได้ร่วมงานกับพีเคอิเล็คทรอนิกส์ครับ "
รถตู้ขับออกมาแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน แว่นตากันแดดก็ถูกสวมลงทันที ใบหน้าสวยแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป เธอมันคนไม่ดี มันเห็นแก่ตัว เธอยอมรับ
" ปัด ปัด พี่ว่าพี่ชอบพี่กร " เสียงพี่ที่อยู่สายรหัสเดียวกันบอกกับเธอ หลังจากที่เดินมาเข้าห้องน้ำด้วยกัน
" อืม พี่แพทว่ายังไงนะคะ เสียงดัง ปัดได้ยินไม่ถนัด " คนพูดแก่กว่าเธอ 2ปี จบแล้ว ทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง ยิ้มหวานออกมา
" พี่ว่าพี่ชอบพี่กร พี่กร น่ารักมาก ใจดีที่สุด ยังไม่ต้องคิดนะว่า หน้าที่การงานก็ดี ลูกชายคนเดียวอีกต่างหาก "
คนฟังพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะปิดฝาชักโครกแล้วนั่งลง เธอกำลังขาสั่น แทบจะยืนไม่ไหว เค้ามีคนมาชอบพอมากมาย และพี่แพทก็เป็นหนึ่งในนั้นถ้าพี่กรชอบตอบละ หัวใจเธอจะเป็นยังไง
" ปัด พี่ออกไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ ปัดออกมาแล้วเดินมาเจอพี่ที่ด้านข้างนะ " เสียงรุ่นพี่ตะโกนบอก
" ค่ะ พี่แพท " เธอตอบกลับไปแล้วตั้งสติตัวเอง อย่านะลูกปัด อย่าให้พี่กรเข้ามาในชีวิตเด็ดขาด ห้ามเดี๋ยวนี้
น้องปัดในชุดนักศึกษาเดินออกมาจากห้องน้ำหญิงก็พบว่ามีใครยืนรออยู่แล้ว ใบหน้าของเค้าดูเป็นกังวล และยิ้มออกมาเมื่อเห็นหน้าเธอ
" น้องปัดช้า ไม่สบายหรือเปล่า เข้าห้องน้ำนาน " เธอรู้สึกถึงลาวารสน้ำผึ้งที่ไหลเข้ามาในหัวใจ มันอบอุ่น นุ่มนวล และเป็นธรรมชาติเหลือเกิน
" ปัดคุยไลน์เพลินค่ะ ไม่มีอะไร "
" พี่แพทละคะ " เธอยังถามหารุ่นพี่อีกคนที่มาด้วยกัน
" กลับไปแล้ว แพทเค้ามีธุระ " ชายหนุ่มบอกตัดบท เพราะคิดว่าเธอคงไม่รู้เหตุการณ์ก่อนหน้านี้
" พี่กร แพทชอบพี่กร " รุ่นน้อง ตั้งใจสารภาพในขณะที่เค้ากำลังเดินมาตามลูกปัด ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา แล้วบอกเสียงอ่อนโยน
" ขอบคุณน้องแพทนะครับ ที่มีความรู้สึกดีๆให้พี่ พี่เห็นแพทเป็นน้อง และพี่ก็จะไม่เปลี่ยนความคิดนี้ครับ "
ฝ่ายหญิงยิ้มออกมา เธอรู้ทั้งรู้ ว่าภัทรกร ไม่มีวันชอบเธอ เค้าไม่ผิดสักนิดที่ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเอง รับฟังเธอด้วยรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น
" แพทเป็นน้องที่น่ารักของพี่เสมอ ถ้ามีอะไรที่พี่จะทำให้แพทได้ พี่ยินดีนะครับ "
" แพทดีใจที่ได้บอกพี่กร อย่างน้อยแพทก็กล้าพอที่จะสารภาพออกมา "
" ครับ เก่งมาก ที่กล้าจะสารภาพ พี่มันไม่เก่งพอครับ พี่ยอมรับ พี่กลัว กลัวว่าถ้าปัดรู้ว่าพี่คิดยังไง พี่จะเสียปัดไป "
ปู่กรของรุ่นน้องบอกอย่างตรงไปตรงมากับคนตรงหน้า เค้ายอมรับว่าเค้าไม่กล้า
" แพทกลับก่อนนะคะ มีธุระด่วน อย่าเข้าใจผิดว่าแพทเข้าหน้าพี่กรไม่ติดนะคะ ยังไงเราต้องได้เจอกันอีกแน่ "
" ไปครับ กลับไปที่โต๊ะเถอะ เค้าสั่งของหวานกันแล้ว ปัดทานอะไรก็สั่งนะครับ ถ้าไม่หมด พี่ยินดีช่วย "
เค้าบอกพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน แล้วความตั้งใจของเธอที่จะไม่สนใจเค้า ก็หายไปกับรอยยิ้มทันที
รถตู้ขับมาจอดที่หน้าตึกช่วงเย็นเลยเวลาเลิกงานไปแล้ว ขนมของฝากหลายอย่างถูกหิ้วติดไม้ติดมือมาตามธรรมเนียม ภัทรกรยืนรอเลขาของตัวเองอยู่แล้ว เพราะเมื่อเช้าเค้าไปรับเธอ เย็นนี้ก็ต้องรอไปส่งกลับบ้าน
" หน้าดำหน้าแดงมาเลย ร้อนมากหรอไง " คำทักทายแรกของบอส ทำเอาเลขาต้องจับแก้มตัวเองทันที
" จริงหรอคะ หน้าดำปี๋ไหมคะ "
" กลับบ้านกัน พี่หิวแล้ว วันนี้กลางวันกินข้าวนิดเดียว " บอสบอกเสียงอ้อน
" แต่ปัดยังอิ่มกุ้งเผาอยู่เลยค่ะ กุ้งแม่น้ำตัวโต น้ำจิ้มรสเด็ด ต้มยำก็อร่อย ปลาทอดก็ดี วิวริมแม่น้ำด้วย " เธอบรรยายบรรยากาศออกมาแล้วมองบอสที่กำลังทำหน้านิ่งเฉยทันที
" อร่อยมั้ยกุ้ง "
" ปัดจะกินได้ยังไงละคะ ถ้าไม่มีพี่กร กินมันกุ้งให้ปัด "
คำพูดของเธอ ทำเอาหัวใจของเค้าอุ่นวาบ เธอร้ายกาจกับเค้ามาก ทำไมชอบทำให้ใจเต้นแรงแบบนี้ เด็กคนนี้ รอยยิ้มอบอุ่นยิ้มออกมาอย่างพอใจ
" ไปกินกุ้งกันดีกว่า เอาให้พุงแตกไปเลยดีไหม "
เลขายิ้มออกมาทันที เธอชอบความรู้สึกนี้ ความรู้สึกที่เค้ามีให้เธอ เค้ามองเธอ และแคร์เธอ ก็เธอมันคนเห็นแก่ตัว เธอจะเก็บเค้าไว้ ในส่วนที่ลึกที่สุดเลยทีเดียว
