บทที่ 4 เรื่องราว
เบียร์กระป๋องถูกเปิดออกก่อนที่ปากบางจะยกกระป๋องขึ้นมาดื่ม ใบหน้าสวยมองไปที่นอกระเบียงในความมืด เธอมีเงิน มีงาน และมีคนที่รักเธอตั้งมากมาย ชีวิตนี้ เธอมีความสุขดีและตั้งใจจะใช้ชีวิตของตัวเองอย่างดีต่อไป ด้วยตัวเอง
คอนโดใจกลางเมือง ขนาดใหญ่ราคามากกว่าสามสิบล้าน เป็นของขวัญที่คุณลุงมอบให้หลานสาวกำพร้าที่น่าสงสาร ใบหน้าของคุณลุงมีรอยยิ้มพร้อมกับน้ำตาคลอ เมื่อหลานสาวก้มลงกราบพร้อมใบเกรดเกียรตินิยมที่นำมาฝาก ความรักที่ครอบครัวคุณยาย มอบให้ มีค่าและมีความหมายเหลือเกิน
" ลูกปัดมีวันนี้เพราะคุณลุงคุณป้า ลูกปัดนำเกียรตินิยมมาฝากค่ะ " หลานสาวบอกด้วยเสียง สั่นไหว ด้วยความตื้นตันใจ
สองลุงหลานกอดกันอย่างมีความสุข ความรักที่เหมือนการปลูก ต้นไม้ที่รดน้ำพรวนดินทุกวัน ลุงที่เป็นผู้ปกครองที่โรงเรียน ป้าสะใภ้ที่ดูแลหลานสาวตัวน้อย อบรมเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีจนเป็นหญิงสาวที่สวยเก่ง ทั้งงานในบ้านและนอกบ้าน ยิ้มทั้งน้ำตาอย่างมีความสุขเหลือเกิน
หญิงสาวที่เป็นคู่เต้นรำ มองคนตรงหน้า แล้วยิ้ม
" คุณพ่อ ชอบพี่จอมทัพมากเลยนะคะ ถึงขนาดอนุญาตให้พี่มาเป็นคู่เต้นรำกับแก้ว "
ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรออกมา เค้ารวยไงละ ถ้าลองหน้าตาดีอย่างเดียว แต่ไม่ใช่ลูกชายเจ้าของไทยแมนสตีล คงไม่ได้มาอยู่ตรงนี้แน่นอน
" ลูกแก้วเรียนปี2แล้วค่ะ ปีนี้20แล้ว เที่ยวกลางคืนได้แล้ว แต่คุณพ่อยังไม่อยากให้ไป คราวหน้าถ้าพี่จอมทัพว่าง มารับลูกแก้วไปเที่ยวได้ไหมคะ "
เธอถามเสียงอ้อนออกมา จอมทัพมองดูหน้าอกอวบอิ่มในชุดที่สวมอยู่ และจริตมารยาแล้วก็อมยิ้มออกมา
" พี่คิดว่า น้องลูกแก้ว คงรู้จักที่เที่ยวมากกว่าพี่แน่ครับ พี่อยู่แต่โรงงานทั้งวัน ไม่ค่อยได้เข้ากรุงเทพ " เค้าขยายความเพื่อไม่อยากให้เธอรู้สึกว่าเค้ากำลังพิจารณาเธออยู่
" โรงงานหรอคะ พี่จอมทัพทำงานโรงงานเหรอ "
" ครับ โรงงานเหล็ก ทั้งร้อนทั้งอบเลยครับ "
คนฟังคิดไปถึงความร้อนแล้วถอนหายใจออกมา เหล็กขึ้นรูปแต่ละเส้นต้องใช้ความร้อนจำนวนมาก และเธอคิดว่า แม้ว่าเค้าจะเป็นเฮดของที่นั่น แต่สภาพโรงงานอาจจะไม่ใช่ที่เหมาะสมสำหรับเธอ
" เอาเป็นว่าถ้าพี่จอมทัพเข้าเมือง แล้วอยากไปเที่ยวผ่อนคลาย ก็นัดกับลูกแก้วนะคะ ลูกแก้วยินดีพาเที่ยวค่ะ "
ภาพของสองคนที่คุยกันอย่างเป็นกันเอง ทำเอาคุณดารา อดยิ้มไม่ได้ ลูกสาวนางทำดีมาก รู้งานสุดๆเรือล่มในหนองทองจะไปไหน ยิ่งเรือที่มีแต่ทองคำอย่างจอมทัพด้วยแล้ว นางและลูกสาวจะไม่มีวันลำบาก อาณาจักรไทยแมนสตีลรวยยิ่งกว่ารวย ส่วนแบ่งทางการตลาดมากกว่า 30% ยอดส่งออกแต่ละปีนับพันล้าน แค่ตอนนี้ อยู่เฉยๆก็ได้เงิน และหากวันใดที่ลูกแก้วได้เป็นคุณนายของไทยแมนสตีล รับรองว่าจะมีเงินช้อปปิ้งได้ทุกวัน และยังเป็นคนที่มีคนอื่นนับหน้าถือตาอีกด้วย
" คุณตาถึงมากนะคะ คุณจอมทัพทั้งหล่อทั้งรวยเลยใช่ไหม "
ท่านรัฐมนตรีพยักหน้า " รวยด้วย มือสะอาดด้วย ยิ่งดี หากมีโครงการ จะเพิ่มความน่าเชื่อถือให้กับผม ตอนนี้ผมต้องสร้างเครดิตก่อน เมื่อภาพดี เงินก็จะดีตามมา "
ท่านบอกกับภรรยาด้วยรอยยิ้ม
จอมทัพสั่งคนขับรถ ก่อนจะควานหาเบียร์ในตู้เย็นเล็กในรถ ขึ้นมาเปิดดื่ม ไหนๆก็เข้าเมืองมาแล้ว ถ้าจะไปผ่อนคลายสักนิด คงไม่เป็นอะไร
" ไปหาจารวี
จอมทัพในวัย37ปี เค้าไม่เคยคบใครจริงจัง อาจจะเป็นเพราะ พ่อเสียแม่ไปในขณะที่เค้า จำความได้ทุกอย่าง พ่อที่ทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำ จากโรงเหลักในจังหวัด เป็นโรงงานที่นำเข้าส่งออก ติดอันดับ1ใน5ของประเทศ แม่เป็นนางงามประจำจังหวัดที่แต่งงานกับลูกชายเจ้าของโรงเหล็ก หากการแต่งงานสวยหรูจบลงด้วยการหย่าร้าง พ่อยื่นคำขาดว่าแม่ไม่มีวันจะได้ลูกไป แม่ได้ค่าหย่าพร้อมกับเงินสดหลายสิบล้าน แลกกับการยินยอมให้พ่อ ปกครองลูกชายเพียงคนเดียว
" ออกมาจากงานหรือยัง คืนนี้นอนที่ไหน " เสียงคนเป็นพ่อโทรหาลูกชาย
" ดึกมากแล้ว พ่อรอผมหรือเปล่า ถ้ารอผมจะรีบกลับ " ชายชราโบกมือวุ่นวาย
" เปล่า พ่อแค่ห่วงลูก ว่าเหม็นน้ำหอมสาวๆไปหรือยัง " จอมทัพยิ้มกว้างออกม
" คืนนี้คงค้างในกรุงเทพ แต่จะรีบกลับไปทานข้าวเช้าด้วยครับ "
" อย่ารีบมาเลย ไปพักผ่อนเถอะลูก แล้วพรุ่งนี้เจอกันตอนเย็นก็ได้ "
" ครับ พ่อ "
คนขับรถอดยิ้มไม่ได้ นายที่ดุดัน กลับอ่อนโยนกับท่านเหลือเกิน ท่านเองก็ห่วงลูกชายเหลือเกิน วันไหนนายไม่กลับ ท่านก็ยังไม่นอน เป็นความผูกพันของสองพ่อลูกมีที่ให้กันมากกว่าสามสิบปี ตั้งแต่คุณผู้หญิงทิ้งลูกชายไป
ร่างอวบอิ่มของนางแบบเซ็กซี่ในชุดเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นกุด ยืนรออยู่แล้ว ใบหน้าสวย มีรอยเครื่องสำอางค์แต่งแต้มเอาไว้บางๆขอบตาคล้ำเกิดจากการเสพยามาเมื่อไม่นานมานี้ แล้วจอมทัพก็ยืนนิ่ง
" จา ผมขอยืนยันอีกครั้ง ถ้าจายังไม่เลิกใช้ยา ผมจะไม่มาอีก "
หญิงสาวหน้าซีดเซียว เพราะความเอาแน่เอานอนไม่ได้ของจอมทัพ ทำให้เค้าจับผิดและรู้ความลับของเธอ มือหนาบีบแขนเอาไว้แล้วมองด้วยสายตาดุดัน
" ผมจะให้จาสองแสน เอาไปเลิกยา ถ้าภายในสองเดือน จายังเลิกยาไม่ได้ ความเป็นเพื่อน ผมก็จะไม่มีให้คุณ จารวี "
นางแบบสาวทรุดตัวลงกับพื้น อย่าไปนะจอมทัพ อย่าไป เสียงร้องไห้ดังสะอื้นออกมา หลังจากประตูปิดลง
