บทที่ 37 ยอมตั้งแต่พบหน้า

หางหมี่อยากต่อว่าอันหว่านถิงอีกหลายคำ แต่ก็หยุดไว้ทัน ด้วยเธอต้องวางแผนใหม่ให้ดีกว่านี้

“ไป พาอาม่ายไปพักที่เรือนคนงานก่อน แล้วคอยดูเถอะ อีกไม่นานหรอก คนที่มันหยิ่งผยองจะต้องตกสวรรค์!”

หญิงวัยกลางคนพูดจบ ก็หุนหันออกไปจากบ้านพักหลังใหญ่


เฉินรุ่ยเผิงดีใจอย่างที่สุด เขาหัวเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ