บทที่ 54 หย่าสามีธงแดง 8

ชิงม่านอี้นิ่ง หัวใจเธอเหมือนจะหยุดเคลื่อนไหวในตอนนั้น ภาพในคืนปาร์ตี้แสนสนุกที่โรงแรมหรูเกิดขึ้นในหัว และเป็นช่วงเวลาที่ก่อนหน้านั้นเธอกับหวังเซียวหรงจิ่งมีปากเสียงกัน ด้วยเขาประกาศว่าจงถานซือคือผู้หญิงที่เขาอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ ดังนั้นชิงม่านอี้เลยออกเที่ยวกลางคืน ใช้เงินซื้อความสุข โดยไม่คาดคิดว่าจะถูกใครบางคนวางแผนชั่ว ด้วยการใส่ยาเพิ่มความต้องการทางเพศลงในเครื่องดื่ม หญิงสาวคลั่งไคล้อยากปลดปล่อยตัวเองอย่างที่สุด และทั้งที่พยายามหาทางออกด้วยการหลีกหนีคนอื่น คิดขังตนไว้ในห้องพัก ทว่าเธอ พุ่งตัวออกไปจากโรงแรม และพลัดหลงเข้าไปในตรอกแห่งหนึ่ง แล้วพบผู้ชายตัวสูงใหญ่ และฝ่ายนั้นรอแม่เล้าพาสาวสวยมาส่งให้พอดี

ในค่ำคืนดังกล่าว ทั้งเขาและเธอไม่มีการฝืนใจกัน และชิงม่านอี้ยอมรับว่า เธอปลดปล่อยได้อย่างร้อนฉ่าอย่างที่ไม่เคยทำได้มาก่อน ฝ่ายเขาช่วยเธออาบน้ำ เช็ดตัว และนอนกอดกันจนเกือบสว่าง พอเธอผล็อยหลับผู้ชายคนดังกล่าวก็หายตัวไป

คราแรกชิงม่านอี้นึกว่าตนฝัน ทว่าภาพเหล่านั้นยังตามติดเธอเรื่อยมา เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่เธออยากหย่าขาดจากหวังหรงเซียวจิ่ง ด้วยรู้ดี... เธอผิดต่อเขานั่นเอง นอกจากนั้นเธอยังฝังใจกับความเร่าร้อนที่มีกับชายแปลกหน้า ซึ่งแตกต่างจากสัมผัสของหวังเซียวหรงจิ่ง

ชิงม่านอี้เชิดหน้าขึ้น และเอ่ยเสียงเรียบๆ ด้วยการข่มกลั้นอารมณ์

“ฉันไม่อยากตอบคำถามพี่ เมื่อเราหย่าขาดกันแล้ว ทุกอย่างก็จบ ส่วนพี่ก็ออกไปจากชีวิตฉันได้เลย เรื่องเด็กในท้อง ฉันจะรับผิดชอบชีวิตเขาเอง” ชิงม่านอี้เอ่ยจบก็ไม่อาจกลั้นก้อนสะอื้นได้ มีความจริงที่เธอควรบอกเขา... ทว่าคนอย่างหวังเซียวหรงจิ่ง อาจไม่เชื่อเธอแล้ว เขาถูกจางถานซือล้างสมองไปจนหมด

“เสี่ยวอี้ สิ่งที่พูดออกมา เธอมั่นใจให้เป็นแบบนั้นหรือ เมื่อก่อนเป็นเธอขอร้องให้พี่อยู่ด้วยเสมอ อีกอย่างสมบัติที่พี่สร้างขึ้นมาหลังแต่งงาน อย่างไรเธอก็จะยึดเอาไว้คนเดียวไม่ได้”

ชิงม่านอี้หัวเราะ และเอ่ยด้วยคำพูดที่ทำให้หวังเซียวหรงจิ่งแทบคลั่ง

“จิ่งเกอ อย่าพูดเหลวไหลหน่อยเลย พี่มาแต่ตัว... และก็ไอ้นั่น อีกอย่างพี่รวมหัวกับทุกคนเพื่อหลอกฉัน จบกันแค่นี้เถอะ ลงชื่อหย่าให้ฉันซะ แล้วระหว่างเราจะไม่มีสิ่งใดติดค้างกันอีก”

“ถ้าเธอต้องการหย่า... พี่คงขัดใจเธอไม่ได้ แต่ทุกอย่างจากนี้ เธอต้องพบความยุ่งยากแน่นอน และคงไม่เหลือใครอยู่ข้างหลังเธอ”

“จิ่งเกอกำลังขู่ให้ฉันกลัวใช่ไหมคะ”

“เปล่า พี่ไม่ได้ขู่ แค่บอกให้รู้ถึงความจริง ที่มันอาจโหดร้ายสักหน่อย”

เขาบอกแล้ว ก็เดินไปหยิบหนังสือหย่ามาพลิกดู และบอกกับเธอ

“รอสักพัก แล้วพี่จะทำอย่างที่เธอต้องการ แต่จงรู้เอาไว้ เธอไม่ใช่คนฉลาดเลยเสี่ยวอี้ ตั้งแต่ที่เราพบกัน เธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลย การมีเธอเป็นลูก คงสร้างความข่มขื่นแก่ชิงหม่าไม่น้อย ฮ่าๆ ๆ”

ชิงม่านอี้ไม่อยากพูดสิ่งใดกับเขาอีก ผู้ชายคนนี้เผยธาตุแท้ให้เห็นอย่างหมดเปลือก ในช่วงเวลาที่ทั้งคู่บาดหมางกัน ต่างสาดพลังร้ายๆ และคำพูดที่กระทบจิตใจอีกฝ่าย และก่อนเขาจะจากไป ชายหนุ่มก็เอ่ยว่า

“ที่อยากหย่ากับพี่จนตัวสั่น... เพราะคิดให้ ไอ้บ้านนอกนั่นมาอยู่ที่คฤหาสน์หลังนี้ใช่ไหม”

“จิ่งเกอหมายถึงใคร”

“ก็พ่อของเด็กในท้องเธอยังไงละ...ไอ้บ้านนอก ไอ้ชู้แสนกระจอกของเธอ”

ชิงม่านอี้นิ่งงัน คืนที่ถูกวางยากระตุ้นเธออยู่กับชายคนนั้นก็จริง สิ่งที่เลวร้ายอย่างที่สุดคือเธอทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บ ทั้งตบตี กัด และพูดจาแย่ๆ ใส่เขา ทั้งที่ช่วยให้เธอพ้นจากสถานการณ์ย่ำแย่ โดยที่ไม่ได้ล่วงเกินชิงม่านอี้ เป็นเธอที่ตักตวงเอาความสุขจากเขา ซึ่งทั้งหมดเป็นแค่การสัมผัสภายนอกร่างกายเท่านั้น

“หยางเจี้ยนตง... คือชื่อของมัน ผู้ชายที่เธอ เขียนจดหมายพลอดรักมันเป็นปีๆ คิดว่าพี่ไม่รู้เรื่องนี้หรืออย่างไร”

ชิงม่านอี้เชิดหน้าท้าทายเขา ใช่... หวังเซียวหรงจิ่งกล่าวถูกต้อง เธอใช้เวลาทั้งคืนกับหยางเจี้ยนตง และเขาคือคนในอดีตที่ตามตื้อเธอด้วยความอดทน แต่ชิงม่านอี้บอกปัดเขาเสมอ ทำให้อีกฝ่ายเสียหน้า และยังหนีงานแต่งกับเขาด้วย ทั้งหมด เป็นเพราะเมื่อเธอได้พบหวังเซียวหรงจิ่ง หัวใจดวงน้อยก็ตกเป็นของอีกฝ่าย

“ฉันบริสุทธิ์ใจ และไม่เคยนอกใจนอกกายจิ่งเกอ”

“ฮ่าๆ ๆ อายปากบางนะเสี่ยวอี้ เด็กอยู่ในท้องตอนนี้ หัดยอมรับความจริงหน่อยเถอะ”