บทที่ 75 มัดจำเอาไว้

คนตรงหน้าเธอขมวดหัวคิ้วมุ่น คราแรกเขาดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น แต่พอคิดให้ถ้วนถี่ เธอกำลังยื่นเงื่อนไขที่ยากมากๆ แก่เขา

“หย่า... ถึงตอนนี้ ต้าเกอก็ไม่กลับมา ไม่เห็นจำเป็นต้องทำเรื่องให้วุ่นวายเลย”

“ฉันไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้าน นับวันนายก็โตขึ้น ส่วนฉันแก่ลง อีกสิบปีนายยังจะชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่าเหรอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ