บทที่ 38 เมียไร้นาม บทที่ 17

“ใช่...ฉันให้แก้วกลับบ้านเพราะถ้าอยู่ที่นี่แก้วจะไม่ปลอดภัย”

“นะ...นายเคนมาตอนไหนคะเนี่ย ทองรักษ์นึกว่านายเคนไม่อยู่บ้านซะอีก”

ทองรักษ์ถามเสียงสั่นและรู้สึกว่าสายตาของเจ้านายที่มองมาขึ้งเคียดกว่าปกติ คีรินทร์เหลือบมองหญิงสาวที่นั่งพับเพียบตัวสั่นอยู่กับพื้นก่อนพูดว่า

“ก็มานานพอจะได้ยินเรื่องที่เธ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ