บทที่ 4 ผัวจ้างรัก บทที่ 4

อรอิสราขยับถอยจากอ้อมแขนของชายหนุ่มที่เผลอกระชับร่างเธอไว้แน่นเมื่อครู่ อดัมส์จำต้องปล่อยให้เธอเดินหายเข้าไปในห้องน้ำส่วนตัวเขาก็ได้แต่นั่งถอนใจและบอกตัวเองว่า

เธอเป็นนายจ้าง...ส่วนเขาเป็นลูกจ้างของเธออยู่ตอนนี้

แต่ให้ตายเถอะ! เขากำลังคิดถึงใบหน้าสวยหวานของเธอปากของเธอ ลิ้นเล็ก ๆ ที่ตอบสนองเขาอย่างไม่ประสีประสาเมื่อครู่และร่างนุ่มที่กรุ่นกลิ่นหอมอวลไอยามเขาตระกองกอดเธอ...มันก็แค่บทบาทของสามีรับจ้าง กับผู้หญิงวึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยแอบรักเท่านั้น อดัมส์บอกตัวเองอย่างสับสน

อรอิสราหายเข้าไปในห้องน้ำกว่าครึ่งชั่วโมง สำหรับหญิงสาวนี่เป็นคืนแรกยิ่งกว่าการต้องเข้าห้องหอจริง ๆ อย่างไรอย่างนั้น แต่เธอจะออกไปจากห้องตอนนี้ไม่ได้ เพราะมันจะทำให้พ่อกับแม่ของเธอสงสัย

ร่างเล็กบอบบางก้าวออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนผ้าซาตินเนื้อบางแต่สวมทับด้วยเสื้อคลุมเนื้อเรียบลื่นสีงาช้าง เธอก้าวไปหยุดที่เตียงและเห็นว่านายแบบหนุ่มกำลังนั่งเล่นตุ๊กตาหมีขนปุยที่วางเรียงรายอยู่หลายตัวบนเตียงกว้าง อดัมส์ซึ่งอยู่ในเสื้อเชิ้ตกางเกงแสล็คเงยหน้ามองหญิงสาว เขาบิดริมฝีปากหนาทว่าทรงเสน่ห์บนใบหน้าคร้ามเข้มเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน

“เธอยังชอบเล่นของแบบนี้อยู่หรือ เรนี่”

ชายหนุ่มชูตุ๊กตาขนปุยขึ้นและเลิกคิ้วเป็นเชิงตั้งคำถาม แต่ใบหน้าของเขาตอนนี้ช่างมีเสน่ห์สะกดใจหญิงสาวจนเธออดที่จะเกิดความประหม่าขึ้นมาอีกไม่ได้

“ฉันชอบเก็บสะสมมันไว้ค่ะอดัมส์”

“เหมือนเด็กสาวที่กำลังอยู่ในโลกแห่งความฝัน”

เขากล่าวขณะที่ร่างเล็กบอบบางหย่อนตัวลงนั่งขอบเตียง กลิ่นสบู่ภายในห้องแอร์คอนดิชั่นเย็นฉ่ำกรุ่นกำจายมาแตะจมูกเขา อดัมส์อดไม่ได้ที่จะพิศมองความผุดผาดของหญิงสาวหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ

หยดน้ำเล็ก ๆ ยังเกาะพราวอยู่บนใบหน้าสวยหวาน เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกายถูกปล่อยยาวเคลียไหล่ ผิวขาวผุดผาดที่ลำคอและเนินอกเห็นรำไรในชุดนอนสมทับด้วยเสื้อคลุมคอกว้าง

ดวงตากลมโตคู่นั้นของอรอิสราสะกดความรู้สึกของเขาตั้งแต่แรกเห็น มันเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาเหมือนเด็กสาวทั้งที่ตอนนี้เธออายุยี่สิบสี่ แต่นายแบบหนุ่มวัยห่างกันเพียงห้าปีก็รับรู้ได้ถึงความเปล่งประกายที่เฉิดฉายอยู่ในตัวของหญิงสาว นับตั้งแต่ได้รู้จักเธอเมื่อครั้งนั้น

เขาตกลงรับข้อเสนอของเธอเหมือนเด็กเล่นขายของ แต่เหนือสิ่งอื่นใดเขาเองก็ใช่ว่าจะรับปากกับใครได้ง่าย ๆ เช่นกัน อดัมส์ เบรลอน นายแบบที่ใครก็ต้องการตัวขึ้นชื่อว่าเรื่องมากเกี่ยวกับข้อตกลงเหมือนกัน แต่สำหรับงานนี้เขาเต็มใจรับมันเต็ม ๆ

“พี่รู้ว่าเธอมีความฝันบรรเจิดแบบสาว ๆ”

เขากล่าวขึ้นมาลอย ๆ ราวกับไม่จงใจแต่ก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา

“ความฝันบรรเจิดอย่างนั้นหรือคะ?”

เขาหรี่ตาลงข้างหนึ่งขณะขยับตัวเข้ามาใกล้และโน้มใบหน้าลงมาหา

“มันเป็นจินตนาการที่ลึกล้ำของสาว ๆ พี่รู้”

“ฉันก็มีจินตนาการเรื่องหนุ่ม ๆ นะคะ...แต่...อุ๊บส์!”

ดวงตาคู่งามเบิกกว้างเมื่ออดัมส์ยกสิ่งหนึ่งขึ้นมาให้เธอดู อรอิสราหน้าแดงด้วยความอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี โอ...สิ่งที่อยู่ในมือเขาตอนนี้คือดิลโด้ (ของเล่นทางเพศ ของผู้ชายปลอม) นั่นเอง

“อดัมส์...โอ!...คุณไปเจอมันที่ไหนคะ?”

เขาเลิกคิ้วขณะจ้องหน้าคนถามที่หน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก “ผมเจอมันอยู่ใต้เตียงของคุณ อย่าบอกนะว่า...”

“เพื่อนฉันซื้อให้นานแล้วค่ะ พระเจ้า...พี่ต้องไม่เชื่อแน่ๆ”

หญิงสาวอยากจะดึงมันมาจากมือเขาถ้าไม่ติดว่าเธอเขินอายเกินกว่าจะทำอะไรหรือพูดอะไร อดัมส์ยิ้มอย่างอารมณ์ดี เขาวางมันลงบนกล่องซึ่งตั้งอยู่ข้างเตียงด้านล่างและหันมาทางหญิงสาวที่ยิ้มด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ

“ขอร้องล่ะค่ะ อดัมส์...ฉันไม่ได้โกหกนะคะ เพื่อนฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อสองปีที่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าจะเอามันไว้ตรงไหน ไม่กล้าเอาไปทิ้งก็เลยเก็บไว้ใต้เตียง”

บทที่ 4

“เคยใช้มันบ้างหรือเปล่า?”

เธอรีบส่ายหน้า “และฉันก็ไม่ได้โกหกพี่ ฉันไม่เคยใช้มันแม้แต่สักครั้งเดียว”

“แล้วเธอ...ไม่อยากลองของจริงบ้างอยางนั้นหรือ เรนี่?”

นายแบบหนุ่มดึงแขนเรียวของร่างบางจนเธอขยับเข้าไปชิดตัวเขา รับรู้ได้ถึงอาการสั่นไหวจากเนื้อตัวหญิงสาว อรอิสราคงตื่นเต้นจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่

อดัมส์ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้อยากสัมผัสเนื้อตัวของผู้หญิงคนนี้นัก ตั้งแต่ที่เขาจูบเธอเป็นครั้งแรก อาจเป็นเพราะความรู้สึกผูกพันที่ยังติดลึกสัมผัสหวานละมุนยังติดตรึงอยู่ในความรู้สึกของเขา มันเหมือนแรงกระตุ้นบางอย่างที่ทำให้เขาเองเริ่มยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่ได้ และเขาก็ไม่ได้คิดไปเองฝ่ายเดียวว่าเขาเกิดความต้องการนายจ้างสาวจนลืมตัวแตะต้องสัมผัสเธออย่างตอนนี้

“อดัมส์...” หญิงสาวครางเสียงแผ่ว สัมผัสจากมือสากหนานั่นทำให้เธอเกิดอาการวูบวาบขึ้นมาอีกแล้ว อรอิสราคิดและพาลจะจับไข้ เธอไม่ได้ตกลงกับเขาแบบนี้ตั้งแต่แรกนี่นา

“เรนี่...เธอไม่อยาก...ลองเล่นบทผัวเมียจริง ๆ บ้างหรือ?”

เขากระซิบถามแผ่ว ๆ พร้อมทั้งมือไม้ที่ซุกซนไม่อยู่นิ่งคอยแต่จะลูบโลมไปตามแขนเรียว เสียงของเขาทำให้สาวสวยที่ไม่เคยมีประสบการณ์รักแทบขวัญกระเจิงเลยทีเดียว

“อดัมส์...ฉะ...ฉันไม่เคย...จริง ๆ นะ...”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป