บทที่ 4 ความทรงจำ

ผิดที่รัก ตอนที่4

ความทรงจำ

"มิลิน มิลิน"

"แฮ่ก ๆ ๆ...." เสียงหอบหายใจถี่ดังออกมาจากคนที่กำลังฟุบหลับบนโต้ะหนังสือภายในห้องสมุด หลังจากที่เธอละเมอกรีดร้องออกมาสุดเสียง จนเพื่อนสาวคนสนิทต้องรีบปลุกให้ตื่นจากภวังค์

มือเล็กยกขึ้นปาดเม็ดเหงื่อบนหน้าผากที่ไหลซึมจนผมเปียกชื้น พร้อมกับเสียงหัวใจที่เต้นดังตุบๆ แทบทะลักออกจากอก จนต้องยกมืออีกข้างขึ้นมากดแน่นตรงก้อนเนื้อเมื่อรู้สึกปวดแปลบก่อนจะก้มหน้าลงพลางกุมขมับเพื่อเรียกสติกลับคืนมา

" อีกแล้วใช่มั้ย?" เพื่อนสนิทของมิลินเอ่ยถามเมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง และครั้งนี้ก็คงจะฝันเรื่องเดิม ๆ อีก

" ชิชา...กูคิดถึงเค้า ทำไมกูลืมเค้าไม่ได้สักทีว่ะ" ตอนนี้มิลินรู้สึกเกลียดตัวเองที่ยังคงจมปรักอยู่กับรักเดิม ๆ ที่ผ่านมาถึงสี่ปีแล้วก็ตาม

" ง่าย ๆ เลยนะ คือมึงต้องมีแฟน ถ้ามึงมีแฟนมึงก็จะลืมเค้าเอง แฟนใหม่จะช่วยเยียวยาทุกอย่าง เชื่อกู"

ชิชาเพื่อนสาวที่รู้จักกันตั้งแต่ปีแรกที่เข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัย จนตอนนี้ทั้งคู่เรียนอยู่ปีสามกันแล้ว สาวสวยที่ชำนาญในเรื่องความรัก ตัวเธอเองนั้นคบผู้ชายไม่ซ้ำกันในแต่ละไตรมาส แต่แปลกตรงที่มาคบกันกับมิลินได้ยังไงในเมื่อนิสัยต่างกันคนละขั้ว

" มึงก็รู้ว่ากูพยายามแล้ว และมึงก็เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว กูจะกลับคอนโดล่ะ " มิลินเบื่อที่จะฟังคำยุยงส่งเสริมของเพื่อนสาวที่ชอบบอกให้เธอมีแฟนสักที เพราะที่ผ่านมาเธอก็พยายามจะคบใครแล้ว แต่ก็เหมือนเธอยังคงฝังใจกับเรื่องเดิม ๆ อยู่ไม่เคยเปลี่ยน จนทำให้ต้องเลิกรากันไปในที่สุด

"แล้วคืนนี้ว่าไง กูจองโต๊ะไว้แล้วนะ มึงห้ามเทกูล่ะ" ตั้งแต่ที่มิลินเรียนจบมัธยมปลายและสอบเข้ามาหาลัยดังได้ เธอก็หลุดพ้นจากรั้วบ้านเจ้าระเบียบ และได้ออกมาใช้ชีวิตตามใจตัวเองสักที

" เอาสิ กูได้หมดแหละ ว่าแต่มีใครไปบ้างล่ะ " คนตัวเล็กเก็บหนังสือเรียนลงกระเป๋า ก่อนจะเอ่ยถามชิชาที่กำลังนั่งปัดแก้มให้แดงเป็นก้นลิง

" ก็เราสองคน และก็พี่ชายกู " ชิชาที่พยายามจับคู่ให้มิลินและพี่ชายของเธอมาโดยตลอด แต่ก็ไม่สำเร็จสักที กำลังวางแผนจะให้ทั้งสองได้เจอกันอีกแล้ว

" นี่มึงยังไม่เลิกจับคู่ให้กูกับพี่มึงอีกเหรอ?" มิลินแซวขำ ๆ เพราะเธอก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรที่เพื่อนสาวจะจับคู่ให้เธอกับใคร

" ไม่มีทาง มึงก็รู้ว่ากูอยากได้มึงมาเป็นพี่สะใภ้ และกูก็รู้ว่าพี่เชนเค้าก็ชอบมึง" ชิชากอดอดทำปากย่น เหมือนเด็กเอาแต่ใจ

" เพ้อเจ้อ " มิลินเห็นแบบนั้นก็นึกขำ เธอส่ายหน้าให้กับนิสัยคุณหนูของชิชาก่อนจะเดินจากมา แต่จะให้เธอทำยังไงได้ล่ะ ก็ในเมื่อเธอไม่ได้ชอบพี่เชนหนิ

ร่างเล็กในชุดสายเดี่ยวสีดำเผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนเป็นทรงสวยได้รูป บวกกับกางเกงยีนส์ขาสั้นที่โชว์เรียวขาสวย ถึงความสูงของมิลินจะไม่ถึงเกณฑ์มาตรฐานหญิงไทย แต่หุ่นของคนตัวเล็กไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าใคร โดยเฉพาะหน้าอกที่ค่อนข้างจะใหญ่เกินตัวไปหน่อย

ผิวที่ขาวใสอมชมพูและใบหน้าจิ้มลิ้มได้รูปทำให้มิลินดูมีเสน่ห์และดึงดูดต่อเพศตรงข้ามเป็นอย่างมาก รถเก๋งคันหรูจอดเทียบริมฟุตบาทคอนโด โดยมีหญิงสาวยืนรออยู่ด้านหน้าแล้ว

" สวัสดีค่ะพี่เชน " มิลินเอ่ยทักทายพี่ชายของชิชา ก่อนจะขึ้นไปบนรถ

" พี่ไม่ได้เจอเราตั้งนาน มิลินดูสวยขึ้นนะ" เสียงทุ้มจากฝั่งคนขับดังขึ้น สายตาคมที่มองผ่านกระจกหลังทำให้คนตัวเล็กที่เพิ่งถูกแซวถึงกับต้องหลบสายตาลง

" ก็สวยเป็นปกตินะคะ " มิลินพูดติดตลก เพื่อหวังเปลี่ยนบรรยากาศภายในรถและไม่ให้ตัวเองรู้สึกอึดอัดมากเกินไป เมื่อคนขับเอาแต่มองเธอผ่านกระจกหลังอยู่เป็นระยะ ๆ

" เฮ้อ...อยู่ไปก็เหมือนคนไม่มีตัวตน จอดรถเถอะคะ ไปกันสองคนให้จบ ๆ เถอะ" ชิชาที่นั่งข้างคนขับ พูดเหน็บได้น่าตีมาก จนมิลินและเชนอดที่จะขำให้กับความขี้น้อยใจของเธอไม่ได้

" อ่ะ..ถึงแล้ว...ลงไปพร้อมกันทั้งหมดนี้แหละ "เชนพูดไปก็อดที่จะต่อไม่ได้ จนรถหรูค่อย ๆ ดับเครื่องลงสนิท ทั้งสามนั่งอยู่ที่โต้ะโซนวีไอพีของผับหรูแห่งหนึ่ง เชนทำการจองเอาไว้ล่วงหน้า เพราะวันนี้มีคอนเสิร์ต ผู้คนจึงค่อยข้างหนาแน่นกว่าทุกวัน

" คนเยอะมากเลย ดีนะเรามีโต๊ะนั่งแล้ว ไม่งั้นคงต้องได้ย้ายไปเที่ยวที่อื่นแน่ ๆ " ชิชาพูดพึมพำ สายตาคอยแต่จะสอดส่องดูผู้ชายหล่อ ๆ ตามความชอบของเธอจนพี่ชายต้องคอยปรามอยู่ร่ำไป

" มิลิน มึงดูสาว ๆ โต๊ะนั้นสิ สวย ๆ ทั้งนั้นเลยวะ " มิลินและเชน หันมองตามนิ้วมือของชิชาที่ชี้ไปยังสาวสวยสามคน กำลังนั่งจิบเครื่องดื่มอยู่ที่โต๊ะ ความสวยและความเซ็กซี่ของแต่ละนางนั้นจัดว่าโดดเด่นมากในค่ำคืนนี้

" อ้อ..น้อง ๆ เด็กการจัดการปีหนึ่ง หนึ่งในนั้นก็ควงอยู่กับเจ้าของผับนี้แหละ " เชนที่รู้จักสาว ๆ กลุ่มนั้นดีบอกน้องสาวของตน ก่อนที่หญิงสาวโต๊ะนั้นจะมองมาเห็นเชน และโบกมือทักทาย

" เด็กมึงละสิไอ้พี่เชน ทำมาเป็นอ้างคนอื่น " ชิชาลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวเอง พลางแทรกตัวเข้ามานั่งลงที่ตักของพี่ชาย มือเล็กโอบกอดรอบคอแกร่ง ก่อนจะมองไปยังหญิงสาวโต๊ะนั้นอีกครั้ง ไม่รู้ว่าที่นางทำไปเพราะหวงพี่ชาย หรือเพราะอยากจะมีเรื่องกันแน่

" ลงไปเลยยัยชิชา ตัวหนักยังกับหมู " เชนรีบผลักน้องสาวออกจากตัว สายตาก็เหลือบมองไปยังหญิงสาวกลุ่มนั้นไม่กระพริบ เซนส์ยัยชิชาท่าจะแรงจริง ๆ เพราะจู่ ๆ ก็มีหนึ่งคนในนั้นทำหน้าบูดบึ้งและลุกเดินออกจากโต๊ะไป

" ผับเปิดใหม่หรอคะ หรูหราดีจังเลย ?"ดวงตากลมโตเหลือบมองไปจนทั่วบริเวณอย่างตื่นเต้น เมื่อทุกอย่างที่นี่ดูค่อนข้างแปลกตาจากผับทั่วไปที่เธอเคยสัมผัสมา แม้กระทั่งแขกที่มาเที่ยวก็ดูมีระดับกันทั้งนั้น

" ใช่ครับ ผับของเพื่อนพี่เอง เพิ่งเปิดได้เดือนกว่า ๆ " เชนตอบมิลิน ออกไป โดยที่น้องสาวยังคงนั่งอยู่บนตักไม่ยอมปล่อย

" เพื่อนพี่เชน คนไหนเหรอ? ใช่คนหล่อ ๆ ทายาทเจ้าของธุรกิจหมื่นล้านนั่นรึป่าว" ชิชาที่เห็นว่าพี่คนนี้ค่อนข้างจะดูมีอะไรลึกลับดี นอกจากใบหน้าที่หล่อเหล่าคมเข้ม ผสมผสานทั้งความแบดและความอ่อนโยนไว้ในคนคนเดียว อีกทั้งยังเป็นผู้ชายคนเดียวที่นางจีบไม่ติดสักที

" อืม..ใช่..ก็ไอ้พอสนั่นแหละ"คำตอบของเชนดังขึ้นพร้อมกับเสียงเพลงแดนซ์ที่เริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้อีกคนที่นั่งตรงกันข้ามได้ยินไม่ถนัด มิลินถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง

" ชื่ออะไรนะคะพี่เชน...?"

" นั่นไง...มาพอดีเลย ไอ้พอส...ทางนี้...!! "