บทที่ 58 Spacial 5

ป๋าธัญ...

ผมนั่งมองสามแสบที่กำลังรุมกอดแม่เขาแน่น มือเล็กๆ เกาะแขน เกาะคอ แถมยังหอมแก้มฟอดใหญ่เหมือนกลัวแม่งอนนาน ผมมองแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ความสุขของผมแม่งอยู่ตรงหน้านี่เองแหละ ไม่ได้อยู่ที่ตัวเลขกำไรในบริษัท ไม่ได้อยู่ที่ข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ แต่เป็นเสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วของเมียกับลูกนี่แหละ

"...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ