บทที่ 45 อาการกำเริบ

ตั้งแต่กลับจากแม่สอด ฉันไม่สามารถจะใช้ชีวิตเป็นตุ๊กตาได้อีก การพบเจอกับเฟิร์สโดยบังเอิญเหมือนเป็นการเปิดแผลที่ฉันพยายามจะเยียวยา ฉันคิดถึงเขามาก แม้ว่าในใจลึก ๆ จะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราคงไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว

การคิดถึงเฟิร์ส ไม่เหมือนกับการคิดถึงแม่ เรื่องแม่ฉันพอจะทำใจปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ