บทที่ 52 ยายเปิดทาง

หลังจากกินข้าวอิ่ม ฉันจะชอบออกมานั่งมองดาวรับลมเย็นๆ ที่ระเบียงอยู่เป็นประจำ ฉันรู้สึกว่าการได้มานั่งมองดาวอยู่เงียบๆ ตรงนี้ มันช่วยให้ฉันคิดถึงเฟิร์สได้น้อยลง ฟังดูแปลกๆ มั้ยล่ะ ทั้งที่เจอกันทุกวัน แต่ฉันก็ยังคิดถึงเขาอยู่ดี

“ยายนั่งด้วยได้ไหม” เสียงยายดังขึ้นใกล้ๆ ทำให้ฉันสะดุ้งและหลุดจากความคิดขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ