บทที่ 2

เหล่าหญิงสาวได้ยินเสียงของคลับที่โด่งดังที่สุดในเมืองมาแต่ไกลก่อนที่จะทันเห็นตัวตึกเสียอีก จังหวะดนตรีจากดีเจสุดฮอตดังกระหึ่มออกมาจากตึกสามชั้นและกระจายไปในความมืดมิดของยามค่ำคืน ชาร์ล็อตต์จอดรถในลานจอดที่ใกล้ที่สุดแล้วหญิงสาวทั้งหมดก็ลงจากรถ พวกเธอสำรวจความเรียบร้อยของกันและกันอย่างรวดเร็วก่อนจะมุ่งหน้าไปยังแสงไฟนีออน

เวนดี้มองอย่างไม่แน่ใจขณะสำรวจแถวคนที่ยาวเหยียดไปจนสุดช่วงตึก ดูวูล์ฟคลับโด่งดังเป็นพลุแตก และจากที่เห็น ดูท่าแล้วแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเข้าไป “นี่พวกเรา... บางทีเราน่าจะไปที่อื่นกันนะ” เธอมองลงมาที่ตัวเองแล้วแอบสบถด่ารองเท้าแตะของตัวเองในใจที่มันไม่ใช่ส้นสูง “แถวยาวขนาดนี้ ไม่มีทางที่เราจะได้เข้าหรอก” เธอถอนหายใจอีกครั้ง

ชาร์ล็อตต์สะบัดผมสลวยของเธอพาดไปบนไหล่อีกครั้งแล้วโปรยยิ้มสะกดใจให้โลกได้เห็น “โธ่ เธอนี่ไม่เชื่อใจกันเลยนะ! ยิ้มเข้าไว้แล้วก็เป็นตัวของตัวเอง ฉันรับรองเลยว่ามันจะไม่แย่อย่างที่เธอคิดหรอก”

ขณะที่เหล่าหญิงสาวกำลังเดินไปยังท้ายแถวที่ยาวเหยียด เวนดี้รู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้องมา เธอมองขึ้นไปเห็นว่าตลอดแนวเชือกกำมะหยี่ที่กั้นระหว่างคนที่กำลังรอเข้าคลับกับคนที่แค่เดินผ่านไปมาบนถนนนั้น มีการ์ดยืนคุมอยู่เป็นระยะๆ พวกเขาสวมเสื้อยืดสีดำรัดรูปคุณภาพดีกับกางเกงสแล็คสีดำ ชายทุกคนมีรูปร่างราวกับรูปสลักและดูเหมือนนายแบบที่หลุดออกมาจากปฏิทิน พวกเขาทั้งหมดเงียบขรึม แต่ดวงตากวาดมองฝูงชนไม่หยุดหย่อน แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะไม่ได้ใส่อุปกรณ์สื่อสารที่หูหรือมีเครื่องมือสื่อสารอื่นใดที่เห็นได้ชัด แต่ดูเหมือนพวกเขาจะเคลื่อนไหวได้อย่างพร้อมเพรียงกันอย่างน่าทึ่ง

เวนดี้สังเกตว่าเธอสบตากับคนที่สูงที่สุดในกลุ่ม เขาคนนั้นสูงอย่างน้อยหกฟุตสามนิ้ว มีผมสีน้ำตาลอ่อนยาวปานกลางกับแนวกรามที่คมคาย เขาหล่อคมเข้มแบบดิบๆ และดูเหมือนกำลังจ้องมองเธออย่างเขม็ง เวนดี้ถึงกับผงะกับสายตาที่เขามองมาอย่างโจ่งแจ้งและคิดที่จะขยับไปหลบหลังเพื่อนๆ แต่ก่อนที่เธอจะทันได้หลบสายตา เธอก็เห็นเขาเดินตรงมาด้วยสีหน้ามุ่งมั่น เวนดี้ใช้ศอกกระทุ้งเรียกความสนใจจากชาร์ล็อตต์

“ขอโทษครับคุณผู้หญิง” การ์ดคนนั้นเอ่ยขึ้นขณะเดินเข้ามาใกล้ เขามีเสียงทุ้มแหบที่ยากจะลืมเลือน เขาปลดเชือกกำมะหยี่ที่อยู่ใกล้พวกเธอที่สุดแล้วถือมันไว้ในมือ “เชิญทางนี้เลยครับ” เขาผายมือเป็นสัญญาณให้พวกเธอออกจากแถว

ขณะที่พวกเธอเดินออกจากฝูงชนมายืนบนทางเท้าที่ว่างเปล่า เขาก็เกี่ยวเชือกกลับเข้าที่เดิม การ์ดคนนั้นยืนขวางระหว่างเหล่าหญิงสาวกับถนนอย่างปกป้อง แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขากระตุกเล็กน้อยอยู่ข้างลำตัว เขากวาดมือไปข้างหน้าอีกครั้ง เป็นเชิงให้พวกเธอตามเขาไป

ชาร์ล็อตต์กระแอมแล้วส่งสายตาที่บอกว่า ‘ฉันบอกแล้วใช่มั้ยล่ะ’ อันเป็นเอกลักษณ์ของเธอมาให้เวนดี้ เวนดี้รู้ว่าเธอคงต้องโดนล้อเรื่องนี้ไปอีกนานจึงเลือกที่จะเงียบไว้ หญิงสาวทั้งสี่เดินตามการ์ดคนนั้นผ่านแถวลูกค้ายาวเหยียดและผ่านดอร์แมนที่ประตูหลักไป เขาชี้พวกเธอไปยังทางเข้าวีไอพีสุดพิเศษและบอกให้พวกเธอเตรียมบัตรประชาชนให้พร้อมสำหรับดอร์แมนคนที่สอง

ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับไป เขาขยิบตาให้เวนดี้อย่างมีเลศนัย เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้างตอบกลับไป เขามองพวกเธอแต่ละคนอย่างชื่นชมก่อนจะหันกลับไปยังจุดที่ประจำการอยู่ เวนดี้อดสังเกตไม่ได้ว่าสายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ชาร์ล็อตต์นานกว่าคนอื่นเล็กน้อย เธอคิดจะวิ่งตามเขาไปเพื่อบอกว่าชาร์ล็อตต์ยังโสด แต่แล้วก็ตัดสินใจว่าเพื่อนของเธอคงอายจนแทบมุดแผ่นดินหนีแน่ๆ เธอจึงทำได้แค่หมายเหตุไว้ในใจว่าจะต้องพยายามเกลี้ยกล่อมให้เพื่อนแอบยื่นเบอร์โทรของเธอให้เขาก่อนที่ค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองนี้จะสิ้นสุดลง

ดอร์แมนผมบลอนด์หน้าตาหล่อเหลาตรวจบัตรของหญิงสาวและประทับตรารูปหมาป่าดำกำลังหอนซึ่งเป็นสัญลักษณ์วีไอพีสีดำไว้ที่หลังมือของพวกเธอแต่ละคน จากนั้นเขาก็แหวกม่านสีแดงหนาเตอะที่ดูเหมือนจะแบ่งแยกคลับออกจากโลกแห่งความจริงทันที เวนดี้ถึงกับสะท้านและรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังถูกเชิญให้เข้าไปในโลกแห่งเทพนิยาย “ขอให้สนุกนะครับ คุณผู้หญิง” ดอร์แมนกล่าวขณะผายมือเชิญพวกเธอเข้าไปข้างในอย่างสุภาพ

ฟลอร์หลักของคลับอัดแน่นไปด้วยผู้คน ทุกคนดูเหมือนกำลังสนุกสนานกันอย่างเต็มที่ ฟลอร์เต้นรำที่มีไฟนีออนส่องสว่างกินพื้นที่ส่วนใหญ่ของห้อง ผนังด้านทิศเหนือมีเวทีขนาดใหญ่และบูธดีเจพร้อมลำโพงที่ดูเหมือนจะมีขนาดเท่าห้องน้ำของเวนดี้ แสงไฟอิเล็กทรอนิกส์ส่องลงมาจากรางเลื่อนบนเพดานและสร้างลวดลายแสงที่น่าสนใจไปทั่วทั้งห้อง ผนังด้านทิศใต้เป็นที่ตั้งของบาร์ขนาดมหึมา พร้อมด้วยชั้นวางเหล้าที่ดูเหมือนจะเป็นเหล้าระดับพรีเมียมหลายชั้น ที่เคาน์เตอร์บาร์มีเก้าอี้สูงเรียงรายซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังพูดคุยและดื่ม โดยมีพนักงานที่หน้าตาดีจนเป็นบาปคอยให้บริการอยู่ มีโต๊ะทรงสูงสองสามตัวกระจายอยู่ทั่วห้องพร้อมกับกลุ่มคนที่ยืนล้อมวงอยู่รอบๆ แทบทุกที่ที่เวนดี้มองไป ผู้คนกำลังเต้นกันอย่างสุดเหวี่ยง

บรรยากาศราวกับมีกระแสไฟฟ้าสถิตอยู่ มันเปรี๊ยะๆ ไปด้วยพลังงานที่ผสมผสานกันระหว่างผู้คนที่กำลังสนุกสนานอย่างแท้จริงกับความตื่นเต้นของเธอเอง จังหวะดนตรีที่คุ้นเคยดูเหมือนจะโอบล้อมเธอ ราวกับจะเชื้อเชิญให้เธอขยับตาม ศีรษะของคริสตี้เริ่มผงกตามจังหวะในทันที สะโพกของชาร์ล็อตต์เริ่มโยกย้ายอย่างยั่วยวนแต่ก็แฝงไปด้วยความสง่างามอย่างเป็นธรรมชาติซึ่งเป็นสิ่งที่เวนดี้รู้สึกอิจฉา ส่วนคามิดูเหมือนจะกำลังจ้องมองไปที่ฟลอร์เต้นรำอย่างตั้งใจ อาจจะกำลังมองหาพื้นที่ที่ใหญ่พอสำหรับพวกเธอ หนึ่งในหญิงสาวชี้ไปทางบาร์ แล้วคริสตี้ คามิ และชาร์ล็อตต์ก็ก้าวเดินไปทางนั้น

ทว่าเวนดี้กลับยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่ประตู เท้าของเธอไม่ยอมขยับตามสั่ง ชั่วขณะหนึ่ง เธอดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว เธอหลงรักทุกอย่างเกี่ยวกับดูวูล์ฟคลับในทันที แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเวนดี้ได้อย่างแท้จริงคือกลิ่นหอมยั่วยวน ในชั่วพริบตา เธอแทบจะถูกครอบงำด้วยกลิ่นอาฟเตอร์เชฟที่ชวนให้มัวเมาที่สุดในโลก มันอบอวลอยู่ในหัวราวกับเสียงดนตรีและทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีเสียงวิ้งๆ ในหูอย่างประหลาด น้ำลายของเธอสอขึ้นมา ดวงตาของเวนดี้เริ่มกวาดมองหาที่มาของกลิ่นในฝูงชนโดยสัญชาตญาณ