บทที่ 3

อเล็กซ์ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายขณะพิงกระจกของห้องสกายบ็อกซ์ คืนวันศุกร์และคลับก็แน่นขนัดอย่างที่คาดไว้ ห้องวีไอพีถูกจองเกือบทั้งหมด เหลือเพียงห้องเดียว เมื่อดูจากยอดบิลของบาร์ในตอนนี้แล้ว คาดว่าคงจะเป็นค่ำคืนที่ทำลายสถิติอีกครั้ง ไม่ว่าจะมองจากมาตรฐานไหน คลับแห่งนี้ก็ประสบความสำเร็จอย่างใหญ่หลวง มันคือทุกสิ่งที่ผู้ชายคนหนึ่งจะปรารถนา แต่ลึกๆ แล้วอเล็กซ์ยังคงรู้สึกกระสับกระส่าย

ปีนี้เขาจะมีอายุครบยี่สิบห้าปี เขาเป็นซีอีโอของบริษัทวาณิชธนกิจรายใหญ่ และมีกิจการในเครือหลายแห่งอย่างเช่นคลับแห่งนี้ ครอบครัวของเขาสนิทสนมกันดีและเขาก็รักพวกเขาทุกคน เขาเป็นอัลฟ่าที่น่าเกรงขามและทุกคนในฝูงต่างนับถือเขา อเล็กซ์ร่ำรวยและหล่อเหลาอย่างยิ่ง เขามีทุกสิ่งที่ผู้ชายคนหนึ่งจะปรารถนา... ยกเว้นสิ่งเดียวสิ่งนั้น อเล็กซ์ยังไม่พบลูน่าของเขา

“อย่าทำหน้าอมทุกข์สิพี่ มีความหวังหน่อยน่า คืนนี้คนเยอะจะตายไป เป็นไปได้ว่าเธออาจจะหลงเข้ามาในนี้ก็ได้” ลีโอให้กำลังใจจากด้านหลัง

อเล็กซ์ส่ายหน้า “ฉันใกล้จะหมดหวังแล้ว นายก็รู้ดีเหมือนฉันนั่นแหละว่าพ่อตั้งใจแนะนำเราให้รู้จักกับหมาป่าสาวโสดทุกคนในประเทศ ท่านลากเราไปทีละฝูงๆ ตั้งแต่อายุสิบหกด้วยความหวังว่าเราจะพบคู่แท้ของตัวเอง ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าถ้าเธออยู่ที่ไหนสักแห่งข้างนอกนั่น เธอก็คงไม่อยากให้ใครหาเจอหรอก”

ลีโอพ่นลมหายใจอย่างขบขัน “ผู้หญิงของพี่อาจจะกำลังซ่อนตัวอยู่ แต่ฉันเลือกที่จะเชื่อว่ามีหมาป่าสาวสักตัวกำลังตามหาฉันอย่างบ้าคลั่งอยู่ข้างนอกนั่น ฉันจะหาเธอให้เจอ และเมื่อเจอแล้ว ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปไหนเด็ดขาด” ลีโอเอนหลังพิงเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่และประสานมือไว้หลังศีรษะ เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาตึงเปรี๊ยะรับกับกล้ามแขน เขาไขว่ห้างยกบู๊ตสีดำขึ้นพาดบนโต๊ะ พลางยิ้มกับตัวเองขณะที่พูด “คู่ของฉันจะต้องสวยงามเป็นพิเศษ มีรอยยิ้มกว้างที่มีไว้เพื่อฉันคนเดียว เธอจะมีเมตตาและใจดี เธอจะชอบใช้เวลาหลายชั่วโมงนอนคุยกันบนอกฉันขณะที่ฉันสางนิ้วเล่นผมของเธอ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ เธอจะต้องเร่าร้อนและให้กำเนิดลูกๆ ที่น่ารักที่สุด”

อเล็กซ์กลอกตา “นายเป็นหมาป่านะลีโอ ไม่ใช่นางฟ้าบ้าบออะไรนั่น นายจะเสกผู้หญิงในอุดมคติขึ้นมาเฉยๆ ไม่ได้หรอก” เขากอดอกแล้วพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดใส่ลีโอ “อีกอย่าง ผู้หญิงแบบนั้นฟังดูจืดชืดไปหน่อยนะถ้าถามฉัน ฉันว่านายคงจะเบื่อเธอเร็ว”

“พี่ไม่รู้อะไรเลย! คู่ของฉันจะต้องสมบูรณ์แบบสำหรับฉันสิ” ลีโอสวนกลับ “ถ้าพี่ไม่ใช่คนเอาใจยากขนาดนี้ ป่านนี้คงได้รับพรให้มีคู่ไปแล้ว”

ลีโอจ้องมองเพดาน ไม่ยอมสบตาอเล็กซ์ หลังจากความเงียบที่น่าอึดอัดผ่านไปสองสามนาที ในที่สุดเขาก็ยอมอ่อนข้อให้เหมือนเช่นเคย

“ก็ได้อเล็กซ์ ถ้ามีใครสักคนโบกไม้กายสิทธิ์แล้วสร้างคู่แท้ในอุดมคติให้ได้ พี่จะขออะไรล่ะ” ลีโอพูดขึ้น หวังจะยุติสิ่งที่เขารู้ว่าจะเป็นการโต้เถียงที่ไร้สาระอีกครั้งระหว่างพวกเขา

อเล็กซ์หันกลับไปที่ผนังกระจกซึ่งมองลงไปเห็นดูวูล์ฟคลับเบื้องล่าง เขากวาดสายตามองไปทั่วฟลอร์เต้นรำ “เธอจะต้องฉลาดหลักแหลม เป็นผู้นำโดยธรรมชาติ คนที่มองข้ามเรื่องงี่เง่าของฉัน และมองเห็นตัวตนที่ฉันสามารถเป็นได้ เธอจะท้าทายฉันและทำให้ฉันอยากเป็นคนที่ดีขึ้น และแน่นอนว่าเธอจะต้องไม่มีปัญหาในการจัดการนายให้อยู่หมัด เธอจะเป็นดั่งไฟที่คู่กับน้ำแข็งของฉัน” อเล็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง จากนั้นก็ยิ้มมุมปากอย่างขี้เล่นแล้วเสริมว่า “และไหนๆ ก็จะขอพรให้มันสุดๆ ไปเลยทั้งที ฉันก็คงต้องขอให้เธอมีบั้นท้ายที่เด็ดดวงด้วย”

ลีโอแหงนหน้าหัวเราะกึกก้อง เก้าอี้ทำงานของเขาหงายไปด้านหลังจนเกือบล้ม “ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันลืมเพิ่มข้อนี้เข้าไปในลิสต์ของฉันได้ไง สงสัยต้องขอแก้ใหม่ซะแล้วมั้ง”

คราวนี้อเล็กซ์เป็นฝ่ายพ่นลมหายใจบ้าง “ไม่” เขาแกล้งส่ายหน้า “นายพลาดแล้วล่ะ และตอนนี้นายก็ต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิตกอดก่ายอยู่กับผู้หญิงตัวแห้งๆ ไปนะ”

ลีโอพ่นลมหายใจและภาวนาในใจให้พี่ชายของเขาคิดผิด “ถึงจุดนี้ฉันว่าฉันไม่ว่าอะไรแล้วล่ะ ขอแค่ได้เจอเธอในที่สุดก็พอ” น้ำเสียงของเขาฟังดูเศร้าสร้อย

อเล็กซ์รู้ดีว่าการพบคู่แท้มีความสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อเหล่ามนุษย์จำแลงกาย เขาคิดถึงความจริงที่ว่าสองพี่น้องเคยคบหากับผู้หญิงสองสามคนแบบไม่จริงจังในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ไม่เคยยกหัวใจให้ใคร คู่แท้คืออีกครึ่งหนึ่งของจิตวิญญาณและเป็นความสัมพันธ์เพียงหนึ่งเดียวระหว่างหมาป่าที่ไร้เงื่อนไข มีเพียงพันธะคู่แท้เท่านั้นที่จะรับประกันการให้กำเนิดทายาทที่แข็งแรงได้ มันเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเป็นสิ่งที่พวกเขาทั้งสองปรารถนา อเล็กซ์รู้สึกในใจว่าการเป็นอัลฟ่ามาพร้อมกับความรับผิดชอบในการมอบทายาทให้กับฝูง

เขาไม่ชอบยอมรับความจริงที่ว่าหมาป่าบางตัวเลือกคู่ครองเอง บางคู่ถึงกับมีครอบครัวด้วยกันได้ แต่บ่อยครั้งที่คู่รักเหล่านั้นมักจะไม่มีลูกด้วยกัน เนื่องจากครอบครัวเป็นส่วนสำคัญของชีวิตในฝูง คู่ที่เลือกจึงเป็นเรื่องที่พบได้ยาก ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากโศกนาฏกรรมที่คู่แท้ได้จากไป หรืออย่างเลวร้ายที่สุดก็คือทางออกสำหรับการปฏิเสธคู่แท้ซึ่งแทบไม่เคยเกิดขึ้น อเล็กซ์ตัวสั่นเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น

“ไม่ล่ะ ฉันยังไม่สิ้นหวังขนาดที่จะต้องยอมประนีประนอมเลือกคู่ครองหรอกนะ” อเล็กซ์ประกาศก้องในห้อง

ลีโอพยักหน้าเห็นด้วย “ไม่มีวัน!” สีหน้าของเขาแสดงความขยะแขยงและเขาก็ตัวสั่นกับความคิดนั้น เขาก้าวข้ามห้องไปยืนข้างพี่ชายขณะที่พวกเขากวาดสายตามองฝูงชน

ทั้งสองมองดูม่านห้องวีไอพีแยกออก และผู้หญิงสี่คนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนก้าวเข้ามาในคลับ ทั้งคู่แข็งทื่อเมื่อถูกห้อมล้อมด้วยกลิ่นหอมที่ชวนให้ลุ่มหลงที่สุด ดวงตาของทั้งคู่เบิกกว้างและเหลือบมองหน้ากันอย่างรวดเร็ว

“คู่แท้!” ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกัน