บทที่ 4

ลีโอ

ลีโอแทบจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่ สัมผัสรับรู้ของเขาอบอวลไปด้วยกลิ่นวานิลลา แสงแดด และผ้าลินินนุ่มๆ หัวใจของเขาเริ่มเต้นรัว หมาป่าในตัวเขากระโจนโลดเต้นอยู่ในหัวพลางตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า “เมท!” ราวกับว่าลีโออาจจะไม่ได้ยินในครั้งแรก

เท้าของลีโอราวกับขยับไปก่อนที่สมองจะสั่งการ เขาหันไปยังประตูที่กั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ