บทที่ 2 บทที่1.แสงหรือเงาที่ทำให้หลงใหล 2

แก้วบรั่นดีในมือดูเหมือนจะไม่สามารถทำให้เคลวินสนใจได้ เขาจ้องมองลงไปบนฟลอร์เต้นรำเป็นจุดเดียว จับตามองอากัปกิริยาของคนที่ต้องตาทุกระยะ รูปกายอรชรถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง แต่เสือผู้หญิงอย่างเขา มองปราดเดียวก็รู้ดีว่าใต้เสื้อผ้าเหล่านั้นซ่อนอะไรเอาไว้บ้าง โค้งอกอิ่มไหวกระเพื่อมตอนที่เธอขยับตัว มันจุดประกายโชติช่วงในตัวเขาให้ลุกกระพือขึ้นมาอย่างง่ายดาย สะโพกผายตึงแน่นส่ายสะบัด หากร่างกายของเธอปราศจากเสื้อผ้าที่ห่อหุ้ม รับรองได้ว่าสิ่งที่เขาคะเนไว้ด้วยสายตาไม่มีทางผิดหวัง!!

ชายหนุ่มหรี่ตาลง แววตาของเขาขุ่นขวางเมื่อมีหนุ่มๆ ใจกล้าบางคนขยับเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนที่เขาจับตามอง ไอ้หมอนั่นพยายามส่งเสียงทักทาย แต่กลับได้รับเพียงความเฉยชาจากเธอคนนั้น เขาแสยะยิ้มเยาะหยันมันด้วยซ้ำ หากแม้นว่าเขาลงสังเวียนเอง ลองลองทาบเธอดูบ้าง เธอจะมีปฏิกิริยาตอบกลับอย่างไรนะ นั่นคือสิ่งที่เคลวินอยากรู้!

“นักท่องเที่ยวครับเจ้านาย มากับทัวร์!!”

หลุยส์กระซิบตอบ หลังไปควานหาข้อมูลที่เจ้านายต้องการทราบ

ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ยกแก้วในมือขึ้นแตะริมฝีปาก กระดกก้นแก้วดื่มน้ำสีอำพันจนเกลี้ยง แล้วจึงผุดลุกขึ้นยืน เขาเดินลิ่วๆ ลงไปตามทาง และมุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่หมายตาเอาไว้ โดยมีบอดี้การ์ดตามอารักขาไปห่างๆ

เสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่น...เมื่อชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ มันทำให้ชายหนุ่มยิ้ม เขาโบกมือทักทายสาวๆ แต่สายตากลับมองตรงไปยังสาวเจ้าที่ยังดีดดิ้นกลางฟลอร์ไม่หยุดด้วยแววตาเรืองรอง กลางแผ่นหลังของหล่อนชื้นเหงื่อเป็นวงกว้าง ไรผมเปียกชุ่มเพราะความร้อนที่ผุดพรายขึ้นมา เพราะการออกแรงขยับตัว

ชายหนุ่มก้าวเข้าไปประชิด มือใหญ่เอื้อมรั้งร่างบอบบางเข้ามาใกล้ตัว เธอขืนตัวไว้เพราะความตกใจ...ก่อนยิ้มเพราะนึกว่าชายหนุ่มอาจจะอยากเต้นรำกับเธอเหมือนคนอื่นๆ แต่...เขาหล่อชะมัด! ดวงสีคาราเมลหวานเชื่อม เหมือนกับว่ามันมีแรงดึงดูด ดึงเธอเข้าไปในหน่วยตาคู่นั้น ให้หลงวิ่งวนจนเหนื่อยอ่อนกับกระแสสายตาที่ชวนให้หลงใหล

เคลวินอึ้ง... ยัยนี่หน้าใสวิ้ง! พวงแก้มอิ่มขึ้นสีจัด ปลายจมูกโด่งมีเม็ดเหงื่อผุดพราย แถมยังยิ้มหวานจ๋อยให้กับเขาเสียอีกด้วย ชายหนุ่มขยับขาตามแรงดึงของผู้หญิงตรงหน้า อืม...เขากำลังเต้นรำในจังหวะเร้าใจเป็นครั้งแรกในรอบสิบปี กับผู้หญิงแปลกหน้าที่อยากจะสะบึมเจ้าหล่อนบนที่ที่นอนให้สมอยาก โค้งเอวอ่อนช้อยที่ฝ่ามือใหญ่แตะถูก ผิวกายเนียนละเอียดที่ปลายนิ้วสัมผัส มันชวนให้เขาอยากจะกระชากเธอนอนลงบนพื้น แล้วเริ่มต้นชิมรสชาติผิวกายของเธอช้าๆ

ทิชากรกำลังสนุก เธอเริงร่าท่ามกลางความตกตะลึงของเพื่อนๆ ทุกคนรอบตัว สายตาทุกคู่จ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว เมื่อเธอตกอยู่ในวงแขนของหนุ่มมากเสน่ห์ เคลวิน โดม ทุกคน! ใช่ทุกคนเชียวแหละที่เป็นผู้หญิง เพราะพวกหล่อนรู้ดีว่าขณะนี้เคลวินกำลังสนใจผู้หญิงในอ้อมแขน ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ลงมายืนอยู่ตรงนี้! กับผู้หญิงคนนั้น

ชายหนุ่มยิ้ม เขาพาหญิงสาวในอ้อมแขนโลดแล่นไปตามจังหวะเพลงบนฟลอร์เต้นรำ จับเหวี่ยงโยนเธอตามใจชอบ และเต้นตามจังหวะเสียงดนตรีหนักๆ ร่างกายอ่อนบางพลิ้วไหว เธอร่ายรำอยู่รอบๆ ตัวเขาและที่สำคัญความเย้ายวนของเธอโดนใจเขาเป็นบ้า จนเขาคาดว่าบนเตียงหนาๆ ของเขาคืนนี้ มันจะต้องเต็มไปด้วยความทรงจำเผ็ดร้อน เพราะแม่เนื้ออ่อนช่างร้อยลีลาชวนให้หลงใหลเสียเหลือเกิน...

ทรวงอกอวบอิ่มไหวกระเพื่อม เธอเหนื่อยสุดขีด...แต่กลับสนุกมากมาย ยิ่งได้เต้นรำกับหนุ่มรูปหล่อชวนฝัน เขาเป็นผู้นำที่เข้มแข็ง และเป็นผู้ตามที่ดีเลิศ เธอและเขาเข้าขากันด้วยดีจนเต้นรำกันไม่หยุดไม่รู้กี่เพลงต่อกี่เพลง ไม่ว่าดนตรีจะมาในรูปแบบไหนเขาสามารถนำพาและคล้อยตามได้ทุกรูปแบบ จนเธอเองก็นึกทึ่ง! หนุ่มอิตาเลียนเสน่ห์แรงข้อนี้ทิชากรรู้ดี แต่เธอไม่คิดว่าจะได้พบเจอกับตัวเอง เพราะเธอไม่ค่อยชอบเสวนากับผู้ชายเท่าไหร่ อิตาลีขึ้นชื่อเรื่องผู้ชายรูปงาม เธอกลัวหลงเสน่ห์พวกเขา จนไม่อยากกลับประเทศไทย

รอยยิ้มที่แต่งแต้มมุมปากอิ่มกับแววตาระยิบระยับทำให้เคลวินสนใจ เขาโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ และกระซิบเสียงพร่า ถามถึงสาเหตุของรอยยิ้มนั้น ขณะที่ยังตระกองกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและโลดแล่นไปตามเสียงดนตรีกลางฟลอร์เต้นรำ

“ยิ้มทำไมครับคนสวย”

“ฉันคิดว่า...ฉันกำลังหลงเสน่ห์คุณค่ะ คุณเสน่ห์แรงสมกับเป็นคนอิตาเลียนเลย”

หญิงสาวตอบเสียงแผ่วหวิวเหมือนกำลังละเมอ ร่างกายถูกจับโยนก่อนจะกระชากกลับมาสู่อ้อมกอดของชายหนุ่มซ้ำอีกครั้ง...

เคลวินยิ้มตาเยิ้ม ยัยผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาแปลกใจได้ตลอดเวลา มันเป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงมักจะหลงเสน่ห์เขา แต่เธอพูดตรงดี ดวงตาคู่นั้นตรงกับใจ แต่เธอไม่ยักยั่วยวนเขาเหมือนสาวๆ คนอื่น เธอยังเป็นปกติไม่ได้อยากกระโจนขึ้นเตียงเขา เอ! หรือว่าเสน่ห์ของเขาลดลง จนไม่สามารถทำให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งลุ่มหลงได้กันล่ะ!!

“คุณไม่ชอบผู้ชายอิตาเลียนหรือ”

อะไรบางอย่างสะกิดเตือนให้เคลวินถาม

“เปล่า...ฉันแค่ชื่นชมแต่ไม่ถึงกับชอบ ฉันไม่ชอบแย่งผู้ชายกับใครนะคะ เพราะหากรูปหล่อมีเสน่ห์มากๆ ก็มักจะถูกรุมล้อมด้วยผู้หญิงมากมาย ฉันขี้เกียจไปต่อคิวด้วย มันเสียเวลาค่ะ”

เธอไหวไหล่ และปล่อยมือจากหนุ่มหล่อ ทิชากรเหนื่อยและอยากพัก เธอเดินเลี่ยงออกจากกลางฟลอร์เต้นรำโดยมีเคลวินเดินตามไปติดๆ

บทก่อนหน้า
บทถัดไป