บท 556

ความแง่งอนที่ดูไร้เหตุผลของหานเซิ่งหายไปแล้ว เขายืนหันหลังกลับมารอให้สวี่จือย่างเดินเข้ามา

สวี่จือย่างเดาความรู้สึกขัดใจเล็กๆ น้อยๆ ของเขาออก ในใจก็แอบขำ ไม่คิดว่าน้องชายร่างโตคนนี้จะเป็นเจ้าหญิงน้อยขี้งอน พอถูกเมินก็ต้องมีคนง้อ

“ฉันไปตรวจร่างกายเป็นเพื่อนเอานะ?”

หานเซิ่งชะงักไปครู่หนึ่ง

“ไม่ต้องหรอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ