บทที่ 34 ตอนที่ 34

การรอคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับช่อชบาในเวลานี้ ขืนบุ่มบ่ามไปมีหวังเป็นเป้าให้อีกฝ่ายไหวตัว งานจะยากขึ้น อย่างน้อยเธอให้ยาแก่พิรวีทุกวัน ต้องมีสักวันแหละร่างกายนั้นจะรับไม่ไหว

“วันหน้าอย่างนั้นหรือช่อ ฉันกลัวจะไม่มีวันหน้าน่ะสิ” สัจจามีลางบางอย่างบอก

“เราให้ยานั่นกับยัยรวีขนาดนั้น ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ