บทที่ 163

ระหว่างมื้อค่ำ คำพูดสบายๆ ของอาเรียที่ว่า “แบ่งทรัพย์สินของเขา” ทำให้ผมตกใจจนสะดุ้ง ผมรีบเงยหน้าขึ้นมองสำรวจใบหน้าของเธอ เธอก็รู้ด้วยเหรอ? ความคิดนั้นระเบิดขึ้นในหัวผมเหมือนประทัด ส่งระลอกคลื่นแห่งความตระหนักรู้แผ่ซ่านไปทั่วร่าง

เมื่อสายตาของเราประสานกัน ความเข้าใจก็แล่นผ่านระหว่างเราในทันทีโดยไม่ต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ