บทที่ 18 หมั้นกับพี่หรือน้องดีล่ะ

“ผมลงมาช้ากว่าทุกคน ขอโทษด้วยนะครับ พอดียังปรับเรื่องเวลาไม่ค่อยได้”  ชายหนุ่มหาข้ออ้างมาให้ตัวเอง หากจะก้มลงมองอาหาร พลันหางตาก็เหลือบไปเห็นชุลีพรที่ยืนอยู่ตรงประตูอีกด้านของห้อง เท่านั้น เขาก็อารมณ์เสียขึ้นมาอย่างประหลาด แสร้งพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันนิดๆ

“ผมรู้สึกมีความสุขจังเลยครับ ที่ได้กลับมากิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ