บทที่ 34 อย่าลืมว่าเธอเป็นเมียฉันนะ

“จะได้รู้ไงว่า จะอนุญาตหรือไม่อนุญาตดี”

หญิงสาวสะบัดหน้างอนๆแล้วก็หันหลังเดินไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าเดินตามไปอย่างไม่ลดละ และปากนั้นก็ไม่หยุดพล่ามเสียที

“อาราดา”

“ถ้าไม่กลัวใครเห็นว่าคุณชายเล็กแห่งตระกูลมหรรณพ กำลังเดินตามผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าต้อย ๆ ๆ ก็ตามใจเถอะค่ะ เพราะไม่ใช่ไอที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ