บทที่ 33 คาดหวังมากเกินไป

ทุกอย่างมันพร่าเบลอ สมองขาวโพลน ขาอ่อนหมดแรง หยาดเหงื่อไหลย้อยเปียกชุ่มไปทั้งตัว เหมือนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ร่างกายทุกส่วนมันเมื่อยล้า ขยับเขยื้อนเนื้อตัวไม่ได้ นอนหายใจโรยรา

ความเสียวค่อย ๆ เบาบาง เหมือนตอนวิ่งออกกำลังกาย ที่ต้องค่อย ๆ ชะลอวิ่งเหยาะๆ เสียก่อนถึงจะหยุดสองขาลงได้

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ตกตะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ