บทที่ 39 ขอบคุณที่เข้าใจ

“พะ...ภูผา” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ตกใจกับสิ่งที่ภูผาซื้อมา

“ทำไม หรือว่าไม่พอ” เขาทำหน้าซื่อ มองดูที่ถุงหิ้วที่เต็มไปด้วยห่อผ้าอนามัยนับสิบๆ ห่อ เขาจะซื้อมาทำไมเยอะขนาดนี้ จะเปิดร้านขายเองรึไง

“ถ้าไม่พอ เดี๋ยวเราไปซื้อให้อีก”

“พะ...พอๆๆๆ” มือเล็กรีบดึงแขนเขาไว้ ตอนนี้คืออึ้งมาก กับสิ่งที่วางอยู่ตรงหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ