บทที่ 52 ผัวไม่ใช่เพื่อน

“ถึงจะเสียใจ แต่อุ่นดีใจนะ ที่ในที่สุดภูผาก็เปิดใจ” เธอคนนั้นต้องน่ารักมากขนาดไหน เขาถึงยอมให้เธอเดินข้าง ๆ ได้ขนาดกับเกลที่คอยตามติดหาทางเข้าใกล้เขายังไม่เปิดโอกาสให้เลย

แต่กับคนนี้... ทั้งสีหน้า แววตา รอยยิ้ม มันแสดงออกชัดเจน และสิ่งที่ทำให้เชื่อที่สุดคือภูผาไม่ปฏิเสธ ขนาดฉันถามออกไปเมื่อกี้เขายัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ