บทที่ 2 พังงานแต่ง
สองวันถัดมา….
ช่วงเวลาที่ผ่านมาพริกจินดาตั้งหน้าตั้งตารอคอยวันนี้อย่างใจจดใจจ่อ วันที่เธอจะได้อวยพรให้กับอดีตคนรักและหญิงชู้ของเขาในงานแต่งงานของพวกเขาท่วมกลางแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน
เธออยากเห็นสีหน้าของชายชั่วกับหญิงชู้จะแย่ในตอนที่พวกมันเห็นหน้าเธอจะมีสีหน้ายังไง
“ไอ้วีมันก็นะวันนี้มันจะแต่งงานแล้วแท้ ๆ แต่ยังส่งข้อความมาบอกรักแกอยู่ได้ทำตัวแนบเนียนตีหน้าซื่อเป็นคนรักที่ดีรักแกนักหนา“ เมย์เพื่อนสาวคนสนิทอีกคนของพริกจินดาเอ่ยพูดออกมาด้วยความหัวเสีย
ไม่ใช่แค่เพื่อนที่หัวเสียหรอกเธอเองก็หัวเสียเหมือนกันเมื่อไอ้ผู้ชายแสนระยำคนนั้นมันยังทำตัวตีเนียนเป็นคนรักที่แสนดีของเธออยู่ มันคงคิดว่าเธอไม่รู้เรื่องที่มันทำเลวระยำถึงได้กล้าตีหน้าซื่อโกหกเธอแบบนั้น
กลางวันโพสต์รูปลองชุดแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนหวานฉ่ำตกกลางคืนออดอ้อนเธอราวกับเหี้ยตัวน้อยยังไงอย่างนั้น
”ฉันต้องขอบคุณแกด้วยนะเมย์ที่ทำให้ฉันหายโง่“ เพราะผู้ชายคนนั้นกับหญิงชั่วมันบล็อกไม่ให้เธอเห็นทุกช่องทางดีที่เพื่อนแคปส่งมาให้เธอดูไม่อย่างนั้นเธอคงโง่ไปอีกนาน
”เรื่องเล็กน้อยนะแก“
”ว่าแต่ว่าวันนี้แกแต่งตัวเลิศมากนะ“
”แน่นอนอยู่แล้วย่ะจะไปอวยพรให้สุดที่รักทั้งทีจะไปแบบธรรมดาได้อย่างไร“ ต้องใส่ชุดดำไปเท่านั้น อวยพรคู่บ่าวสาวให้ครองรักกันหวานฉ่ำประดุจดั่งจะตายในเร็ว ๆ นี้
“งั้นรีบไปกันเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทันการเอา”
พริกจินดาพยักพเยิดให้กับเพื่อนสองคนก่อนหันมาเช็กความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผมในกระจก เธอสบมองดวงตาของตัวเองที่สะท้อนออกมาจากแววตาคู่นั้นนิ่ง ๆ เจ็บปวดมากแค่ไหนใครเหล่าจะรู้ ปากบอกไม่ร้องแต่น้ำตาตกในไปแล้วไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง
มากกว่าความรักที่มีให้มัน คงเป็นความผูกพันที่กำลังฆ่าเธออย่างช้า ๆ นี่แหละ
พริกจินดาสูดลมหายใจเข้าปอดแรง ๆ หนึ่งครั้งเพื่อเรียกขวัญและกำลังใจให้ตัวเอง จากนั้นเธอกับเพื่อน ๆ อีกสองคนก็ขับรถมุ่งตรงสู่สถานที่จัดงานแต่งงานของชายคนรักกับหญิงชู้
หญิงสาวยืนมองภาพงานแต่งงานที่ดูชื่นมื่นพลันหัวเราะเยาะออกมา ดูมีความสุขกันนักหนาโดยไม่รู้เลยว่าความฉิบหายกำลังจะมาเยือน
“พวกหนูเป็นญาติฝ่ายไหนจ๊ะ” ยืนออกันอยู่หน้างานจนมีคนเดินเข้ามาทัก หญิงสาววัยกลางคนแต่งตัวดูดีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับเจ้าสาว
“เจ้าบ่าวค่ะ”
“อ๋อ ญาติตาวีเหรอจ๊ะ งั้นเชิญเข้าไปในงานก่อนนะเขากำลังทำพิธีรดน้ำสังข์กันอยู่”
“ขอบคุณค่ะ”
“บุกเลยปะ“ นลินหันมาถามด้วยรอยยิ้มร้าย
”ช้าอยู่ทำไม รีบไปยินดีกับสุดที่รักฉันดีกว่า“
และก็เป็นไปตามคาดเพราะทันทีที่ชายชั่วกับหญิงชั่วมันเห็นหน้าพริกจินดาก็พากันหน้าซีดเผือด ปฐวีมองพริกจินดาอย่างเลิ่กลั่ก มือที่ประกบเข้าหากันอยู่สั่นระริกจนไม่อาจควบคุมได้
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นกันคะวี ไม่ดีใจเหรอที่พริกมาอวยพรให้คุณ แต่จะว่าไปมันก็น่าน้อยใจนะคะงานแต่งงานของคุณแท้ ๆ แต่คุณไม่คิดชวนแฟนอย่างฉันมาร่วมแสดงความยินดีด้วยเลย“ เพราะเสียงพูดที่ไม่เบานักของเธอเรียกให้แขกในงานพากันให้ความสนใจและเริ่มซุบซิบนินทาคู่บ่าวสาวในวันนี้
”พูดอะไรของเธอหุบปากเธอไปเลยนะ“ เจ้าสาวเริ่มโวยวาย
“พริก ผะ ผมอธิบายได้นะ” ขณะที่เจ้าบ่าวเริ่มลนลานคิดหาทางรอด
ใครจะคิดละว่าพริกจินดาจะรู้ว่าเขาจะแต่งงานแล้วโผล่มาประจานกันแบบนี้ แม่ง มีแต่ตายกับตายแน่ ๆ ไอ้วี
อีกคนก็บ่อทอง อีกคนก็เป็นคนที่แม่หามาให้แต่งงานพร้อมข้อเสนอจะยอมยกที่ดินให้ คนโลภแบบเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร ปฏิเสธไม่ไหวหรอกถึงได้คว้าทั้งสองมือและมีจุดจบที่น่าอนาถในอีกไม่ช้า
“อธิบายอะไรคะวี อธิบายว่าคุณนอกใจแฟนที่คบหากันมาถึงสี่ปีอย่างฉันมาแต่งงานกับผู้หญิง” มองหญิงชู้หัวจรดเท้า “แบบนี้เหรอคะ”
“นี่ยัยบ้า หยุดพูดจาบ้า ๆ ได้แล้ว”
“รับไม่ได้เหรอคุณหนูโฉม ก็คุณเป็นชู้กับแฟนชาวบ้านจริง ๆ นี่”
“วีบอกฉันว่าเขาไม่มีใคร เธอเป็นแค่คนรู้จักไม่ได้พิเศษอะไรสำหรับเขา”
“วีไม่เคยพูดนะครับพริก พริกก็รู้ว่าวีรักพริกมากขนาดไหน”
“พี่วี”
“โอ้ย ไอ้ตอแหล“
ผัวะ
ทนกับความตอแหลของไอ้งั่งนี่ไม่ไหวแล้วโว้ยขอต่อยหน้าแม่งสักทีเถอะ
”โอ้ย“
”นี่ แกทำบ้าอะไรเนี่ย พี่วีเจ็บไหมคะ“
”นี่ พอ พอกันได้แล้ว ไม่คิดจะอายคนอื่นเลยหรือไง เธอนี่มันกะไรทำไมต้องมาสร้างความเดือดร้อนในงานแต่งลูกชายฉันด้วย“ พริกจินดาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ยิ่งทำให้แม่ของปฐวีไม่พอใจ
ตอนนี้ทั้งฝั่งญาติเจ้าสาว และฝั่งเจ้าบ่าวต่างมารุมทึ้งเธอราวกับเธอเป็นคนผิดที่มาพังงานมงคลในวันนี้
“สร้างความเดือดร้อนอะไรกันคะคุณแม่ พริกจะมาอวยพรให้วีเขาต่างหาก แหมคนรักแต่งใหญ่โตทั้งทีพริกจะพลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้ไปได้ยังไงกันคะ” หญิงสาวพูดพลางหัวเราะต่อกระซิกราวกับสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงเรื่องสนุก ๆ ขำ ๆ เท่านั้น
พลางหยิบที่รดน้ำสังข์ขึ้นเทราดศีรษะของปฐวีและหญิงชู้คนนั้น
“เฮ้ย”
“กรี๊ดนางบ้า”
“นี่พอได้แล้ว พอ ฉันบอกให้พอไง” เกิดเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวาย และเสียงดังโวยวายขึ้นมาไม่ขาดสาย เช่นเดียวกับคำด่าทอที่ส่งมาถึงพริกจินดาไม่พัก
“ขอให้กินข้าวไม่อิ่ม นอนไม่หลับ ชีวิตมีแต่ความวิบัติ ความรักล่มจม ขอให้อยู่เป็นคู่เวรคู่กรรมกันนาน ๆ และตายเร็ว ๆ นะคะ”
หญิงสาวเอ่ยอวยพรหน้าระรื่นไม่รู้สึกสากับสิ่งที่ทำสักนิด
ยิ่งกว่านั้นเธอยังหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเข้าแอปธนาคารโชว์QR Code ให้กับเจ้าสาวดู
“อะไรของแก”
“อยากได้มันมากก็โอนเงินที่มันติดหนี้ฉันมาซะ ทั้งต้นทั้งดอกเจ็ดล้าน”
“……….” ทุกคนต่างพากันอึ้ง มองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างตกตะลึง
“พริก ไหนคุณบอกจะไม่ทวงเงินผมไง คุณทำแบบนี้ได้ยังไง”
“เอาไงจะจ่ายไม่จ่าย” พริกจินดาไม่ได้สนใจเสียงเห็บหมาเลยสักนิด เธอจ้องหน้าหญิงชู้อย่างเอาเรื่อง “อยากได้ของคนอื่นก็ใจ ๆ หน่อยได้ปะ สแกนจ่ายจบ แล้วเอาเห็บอย่างมันไปเกาะได้ตามสบายเลย”
