บทที่ 38 ความรู้สึกคิดถึง

คาเรนรับรู้ความวุ่นวายรอบตัว เสียงถกเถียงที่ดังข้ามหัวเขาไปมาพาคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเป็นปมเล็กน้อย เขารู้สึกรำคาญเลยเลือกที่จะนอนหลับตานิ่งแทนการลืมตาตื่นมาร่วมวงสนทนาของพวกมัน เขารับรู้ทุกอย่างได้ยินทุกคำ

จนกระทั่ง….

“อ๊ะ” คาเรนสะดุ้งตื่นเต็มตาด้วยความตกใจ เมื่อรับรู้ถึงแรงกดทับหนัก ๆ ตรงหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ