บทที่ 39 38

คลื่นมองร่างที่นอนแน่นิ่งใต้ร่างของเขาด้วยสายตาเรียบสนิท ความเคียดแค้นที่มีต่อหญิงสาวท่วมท้นไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งคิดว่าเธอเป็นสาเหตุให้เขาต้องพักการเรียนยิ่งกระตุ้นให้เขาโหดร้ายกับเธอมากขึ้น

“สลบไปแล้วเหรอ เหอะ!”

ร่างสูงสบถ ทั่วทั้งตัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความเป็นชายยังดุนดันอยู่ในช่องทางรักที่คับแค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ