บทที่ 69 68

ฉันยืนอึ้ง...

“เก็บอาหารของเธอไปซะ อาหารที่ไม่มีรสชาติจะกินไปกี่คำมันก็ค่าเท่าเดิม” คลื่นปัดถาดข้าวต้มออกห่างอย่างเย็นชา

“เออ! งั้นก็ไม่ต้องกิน”

ฉันเจ็บปวดที่หน้าอกจนหายใจไม่ออก ฉวยชามข้าวต้มออกมา หัวร้อนไปหมด

ฉันเทข้าวต้มทิ้งแล้วไม่กลับเข้าไปในห้องนั้นอีก ความโกรธทำให้ฉันนั่งจุมปุ๊กอยู่บนโซฟา ขบเขี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ