♥ บทที่ 25 ♥

เอ็นโซ ดีแอนเจโล

“เฮ้อ โล่งอกชะมัด!” ฉันพึมพำพลางแหงนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สว่างไสวด้วยแสงไฟจากตัวเมือง ท้องฟ้าโปร่งและเต็มไปด้วยดวงดาว ช่างต่างจากความวุ่นวายในห้องโถงนั่นเหลือเกิน

ฉันกอดอกและเฝ้ามองท้องฟ้าต่อไป ดื่มด่ำกับความสงบสุขชั่วขณะ ทันใดนั้น ชายร่างสูงคนหนึ่งก็ทำให้ฉันประหลาดใจด้วยการเดินเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ