♥ บทที่ 28 ♥

00:20 “คฤหาสน์โมเร็ตติ” อิตาลี

เอนโซ ดีแอนเจโล

เมื่อมาถึงบ้านของฝาแฝด ผมก็รู้สึกโล่งใจปนเปไปกับความเหนื่อยล้า รถจอดลงตรงหน้าทางเข้า และลูคัสก็รีบลงมาเปิดประตูให้ผม ท่าทีของเขาสุภาพก็จริง แต่ริมฝีปากกลับประดับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“นายก็รู้ว่าผมมีมือใช่ไหม” เขาพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก

“รู้สิ แต่ฉันก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ