บทที่ 17 คนป่วย

ยังไม่ทันที่จะเปิดไฟในห้อง ชัชนนท์ก็ตะโกนเข้าไป ก่อนที่ประตูห้องนอนจะถูกเปิดเสียอีก

“ที่แท้ก็หลับ หลับแบบนี้ ถ้าไฟไหมคงตายแน่ๆ”

ชัชนนท์ใช้มือของเขา สะกิดแขนเล็กของหนุนิดที่นอนหลับสนิทอยู่

“ตัวร้อนจี๋เลย”

ชายหนุ่มตกใจ เมื่อมือของเขา สัมผัสกับแขนของหญิงสาว ร่างกายของเธอร้อนมาก

“เป็นไข้อีกแล้ว ดื้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ