บทที่ 19 ฟัง

จากสียงที่บอกให้อีกฝ่ายปล่อย เป็นน้ำเสียงที่ดุดัน แต่ตอนนี้ มันกลายเป็นน้ำเสียงที่ลากยาว เบา และสั่น จนฟังแทบไม่ได้ศัพท์

“อื้อ....โอ่...พี่ชัชคะ”

หนูนิดพยายามจะใช้เสียงที่แทบจะไม่มีของตัวเอง เรียกชื่อ ของชายหนุ่มที่กำลัง สาละวนกับร่างกายของเธอให้ได้สติ แต่มันกลับยิ่งทำให้เขา มีอารมณ์มากขึ้น

ถึงแม...