บทที่ 25 แค่เพื่อนสนิท

แค่เพื่อนสนิท

“พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง”

ชัชนนท์ถามหนูนิด เมื่อเธอกำลังจะเปิดประตูห้องนอนของเธอเอง

“เช้าค่ะ”

หญิงสาวตอบแบบไม่กล้าหันมา เพราะแอบกลัวเขา จะเรียกเธอไปนอนด้วย

“ถ้าอย่างนั้นก็ไปพร้อมกัน อาหารเช้าเดี๋ยวไปกินข้าวโจ๊กที่คณะพี่กัน”

ชายหนุ่มส่งยิ้มหวาน ถึงแม้ว่าคนฟังจะไม่ได้หันหน้ามามอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ